ေကာ့ေသာင္းနယ္စပ္မွ ေရထြက္ပစၥည္း

Ref - Weekly Eleven Journal June 2007

ေကာ့ေသာင္းမွတစ္ဆင့္ ထိုင္း ႏိုင္ငံသို႔ေရထြက္ကုန္မ်ားတင္ပို႔ရာ တြင္ ဇြန္လ ၁ ရက္ေန႔မွစ၍ ပံုမွန္ ကုန္သြယ္ေရးစနစ္ျဖစ္သည့္ LC/TT စနစ္ျဖင့္သာတင္ပို႔ရန္ သတ္ မွတ္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ယင္းကဲ့သို႔ သတ္ မွတ္ၿပီးသည့္ေနာက္ကုန္သြယ္မႈပမာ ဏေလ်ာ့က်သြားခဲ့ေၾကာင္း ျမန္မာ ႏိုင္ငံငါးလုပ္ငန္းအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အပတ္စဥ္ အစည္းအေဝးမွသတင္းရရွိသည္။

သို႕ေသာ္ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ တစ္ ခုသာျဖစ္၍ ကုန္သြယ္မႈမွာ မၾကာမီ ျပန္လည္သြက္လက္လာမည္ျဖစ္ ေၾကာင္းႏွင့္ ယခင္မူဆယ္နယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရးအား ပံုမွန္ကုန္သြယ္ ေရးစနစ္သို႔ေျပာင္းလဲစဥ္ကလည္း ယင္းကဲ့သို႔လတ္တေလာက်ဆင္းမႈ မ်ိဳးႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္ဟု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ေရထြက္ပစၥည္းထုတ္လုပ္သူမ်ားႏွင့္ ပို႕ကုန္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းတာ ဝန္ရွိသူကတင္ျပသြားသည္။
""ဇြန္လဆန္းက ေကာ့ေသာင္း ကတစ္ဆင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ေရထြက္ ပစၥည္းတင္ပို႔မႈကိုLC/TT စနစ္နဲ႕ ေျပာင္းတင္ပို႔တယ္။ အရင္ကတစ္ လအေမရိကန္ေဒၚလာတစ္သိန္းဝန္း က်င္တင္ပို႕ေနရာကအခုေလးေသာင္း ေက်ာ္ေလာက္ပဲတင္ပို႔မႈရွိေတာ့တယ္။ အရင္ကျမန္မာက်ပ္ေငြနဲ႔ အခုက ပံုမွန္ကုန္သြယ္ေရးစနစ္အရႏိုင္ငံျခား ေငြနဲ႕ပဲေရာင္းရတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ ၾကာခင္ျပန္ၿပီးသြက္လက္လာဖို႔ရွိပါ တယ္။ အရင္မူဆယ္ကို ပံုမွန္ကုန္ သြယ္ေရးစနစ္စေျပာင္းတုန္းကလည္း ဒီလိုပဲေလ်ာ့က်ခဲ့ဖူးပါတယ္""ဟု ရွင္း လင္းတင္ျပသြားသည္။

Read More......

ျမန္မာ႕လြတ္လပ္ေရးႏွင္႕မစၥတာအက္တလီအျမင္

ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးကာလ မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လြတ္လပ္ေရး ေပးဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တဲ့ ၿဗိတိသွ်ဝန္ ႀကီးခ်ဳပ္ကလီမင့္အက္တလီ (Cle m ent Rich ard Attlee, 1883-1967) ရဲ႔ကိုယ္တိုင္ေရးအတၫဳပၯတၲိစာအုပ္ တစ္အုပ္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဆီ ကလက္ေဆာင္ရတယ္။ စာအုပ္ ကနည္းနည္းေတာင္ ပိုးကိုက္ေန ၿပီ။ စာအုပ္ေခါင္းစဥ္က "As It Happened" တဲ့။Odhams Press Limited London ကထုတ္ေဝ တယ္။ ထုတ္ေဝႏွစ္ ရွာမေတြ႕ဘူး။

အက္တလီဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ နဲ႔ပတ္သက္ခဲ့တဲ့ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ ေလဘာပါတီရဲ႕ဝန္ ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဘိလပ္သြားၿပီး လြတ္ လပ္ေရးေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္မွတ္ တမ္းမွာ အက္တလီနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ယွဥ္တြဲ လ်က္ဓာတ္ပံုေတြငယ္ငယ္ကတည္း က ေတြ႕ျမင္ေနခဲ့ရလို႔ သူ႔ရုပ္ပံုကို မ်က္စိယဥ္ေနတယ္။ ""ေအာင္ဆန္း -အက္တလီစာခ်ဳပ္"" ဆိုတာကို လည္း နားယဥ္ေနခဲ့တယ္။ သူ႔အတၫဳပၯတၲိ ဖတ္ၾကည့္ ေတာ့လည္း အက္တလီဟာ တ ကယ့္လူႀကီးလူေကာင္း၊ ယဥ္ ေက်းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီး တစ္ ေယာက္ဆိုတာ သိရတယ္။ ၁၉၃၅ မွာ သူေလဘာပါတီေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၄၂မွာ ခ်ာခ်ီရဲ႕ 0x150ြန္႔ေပါင္းအစိုးရမွာ ဒုတိယ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၄၅ေရြး ေကာက္ပြဲက်ေတာ့ သူ ဦးေဆာင္ တဲ့ ေလဘာပါတီဟာ မဲအျပတ္ အသတ္ႏိုင္ခဲ့လို႔ အက္တလီ ဝန္ ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာတယ္။ သူ႔လက္ ထက္မွာ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးခ်ိန္ လြတ္လပ္ေရးေတာင္းဆိုလာၾကတဲ့ ကိုလိုနီႏိုင္ငံေတြကို လြတ္လပ္ေရး ေပးဖို႔ ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒခ်မွတ္ ခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားကို လြတ္လပ္ေရးေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီ အထဲ ျမန္မာႏိုင္ငံလည္း ပါဝင္ခဲ့ တာျဖစ္တယ္။ ႏု-အက္တလီ စာ ခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုတာသမိုင္းဝင္နာမည္ တစ္ခုပဲ�မဟုတ္ပါလား။ အက္တလီ ကိုယ္တိုင္ေရး အတၫဳပၯတၲိမွာျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း သူ ဘယ္လိုအျမင္နဲ႔ ေရးခဲ့သလဲ လို႔ ဖတ္ၾကည့္တယ္။ အခန္း(၁၁) ""ဓနသဟာယဆက္ဆံေရး""ဆိုတဲ့ အခန္းမွာ ႏွစ္မ်က္ႏွာ၊ သံုးမ်က္ႏွာ ေလာက္ ထည့္ေရးထားတာေတြ႕ရ တယ္။ အက္တလီက အိႏၵိယကို လြတ္လပ္ေရးေပးၿပီးရင္ဓနသဟာယ အဖြဲ႕ထဲမွာ ဆက္လက္ ပါဝင္ေန ေစဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ေရး တယ္။ အိႏၵိယက သမၼတႏိုင္ငံ တည္ေထာင္ခ်င္တယ္။ ဓနသဟာ ယအဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံေတြက �ႏိုင္ငံ ဥေသွ်ာင္အျဖစ္ ၿဗိတိသွ်ေရႊနန္း သခင္ကိုသတ္မွတ္ရတယ္။ ေနာက္ ဆံုးေတာ့ အိႏၵိယက သမၼတႏိုင္ငံ ျဖစ္ေသာ္လည္း�ဓနသဟာယ ဥေသွ်ာင္အျဖစ္ ၿဗိတိသွ်ထီးနန္း ကို အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ လက္ခံတဲ့ အတြက္ လြတ္လပ္ေရးယူၿပီးခ်ိန္ မွာ ဓနသဟာယအဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ဆက္ေနခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုလည္း လြတ္ လပ္ေရးရၿပီးခ်ိန္မွာ ဓနသဟာယ အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ဆက္လက္တည္ရွိ ဖို႔ အက္တလီတို႔က ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း စာမ်က္ႏွာ ၂၁၈-၂၁၉ မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းေဖာ္ျပခဲ့ တာ မွတ္သားစရာ ေကာင္းပါ တယ္။ ""ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပႍနာက အိႏၵိယႏွင့္မတူ ကြဲျပားျခားနား သည္။ က႗ႏု္ပ္သည္ ဆိုင္မြန္ေကာ္ မရွင္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြား ေရာက္ခဲ့ဖူးသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အိႏၵိယထဲက ခြဲျခမ္းေပးခဲ့သည္မွာ က႗ႏု္ပ္တို႔ ေကာ္မရွင္၏ ေထာက္ခံ တင္ျပခ်က္အရျဖစ္သည္။ စစ္ႀကီး မတိုင္မီ ျမန္မာတို႔သည္ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအေတြ႕ အႀကံဳရခဲ့ၾက ၿပီးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေနာက္ တိုင္းပညာေရးရွိသူ ျမန္မာမ်ား အလြန္နည္းပါးၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပိုင္းတြင္လည္း မ်ားမ်ားစားစား မရွိခဲ့ေခ်။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အိႏၵိယမွာ ကဲ့သို႔ ဟင္ဒူ-မူဆလင္လူမ်ိဳး အေရးျပႍနာမ်ိဳးမရွိေသာ္လည္း ေခတ္ေနာက္က်လြန္းျခင္းႏွင့္ လူ မ်ိဳးစုျပႍနာအခ်ိဳ႕ကား ရွိေနခဲ့ သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဂ်ပန္တို႔ ၏က်ႃးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ျခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီး ကာလရွည္ၾကာ ခက္ခက္ ခဲခဲ ျပန္လည္တြန္းလွန္ၿပီးမွေအာင္ ျမင္မႈရရွိခဲ့သည္။ ျမန္မာအခ်ိဳ႕ သည္ ဂ်ပန္က လြတ္လပ္ေရး တကယ္ေပးလိမ့္မည္ဟုယံုၾကည္၍ ဂ်ပန္ႏွင့္ပူးေပါင္းခဲ့ၿပီး ေဒါက္တာ ဘေမာ္ ရုပ္ေသးအစိုးရကိုေထာက္ ခံခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္သူတို႔သည္ မၾကာမီအျမင္မွန္ရခဲ့ၾကၿပီး ေအာင္ ဆန္း၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္ရွိ လူငယ္မ်ားကေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲ ၾကသည္။ ၿဗိတိသွ်တပ္မ်ားႏွင့္ သူတို႔အဆက္အသြယ္ရခဲ့ၾကသည္။ ေလာ့ဒ္ေမာင့္ဘက္တန္၏ အေျမာ္ အျမင္ႀကီးမားေသာမူဝါဒ၏ ေက်း ဇူးျဖင့္ သူတို႔ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ၾကၿပီး က်ႃးေက်ာ္သူမ်ားအား ေမာင္းထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္ရၿပီး ေနာက္ အိႏၵိယရွိ ဆာရယ္ဂ်ီနယ္ ေဒၚမန္စမစ္�လက္ေအာက္ခံ(ျမန္မာ) ျပည္ေျပးအစိုးရကို ျပန္လည္ အသက္သြင္းခဲ့ၾက၏။ ဆာေဒၚမန္ စမစ္ထံ၌ ႏိုင္ငံေရးသမား လက္ ေဟာင္းႀကီး အခ်ိဳ႕ရွိေနသည္။ စစ္ ႀကီးမတိုင္မီက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ရွိခဲ့ဖူးေသာ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ်ိဳးကို အခ်ိန္ မတိုင္မီ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ျခင္း မွာ က႗ႏု္ပ္တို႔၏ အမွားျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး လက္ေဟာင္းႀကီး မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ႀကီးထြား လာေနေသာ အမ်ိဳးသားေရးလႈပ္ ရွားမႈႀကီးႏွင့္ ကင္းကြာေနၾကခ်ိန္ တြင္ ေတာ္လွန္ေရးသမား လူငယ္ မ်ားက စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ေနာက္ဆံုးတြင္ က႗ႏု္ပ္သည္ ျမန္မာမ်ားက ေကာင္းစြာႏွစ္သက္ လက္ခံေသာ၊�ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း လည္း ေကာင္းေကာင္းသိသူ ဆာ ဟူးဘတ္ရန္႔စ္ကိုဘုရင္ခံခန္႔လိုက္ သည္။ ထို႔ေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ ကိုယ္စား လွယ္မ်ားပါဝင္ေသာ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ လန္ဒန္သို႔လာၿပီးျမန္မာ့ေနာင္ေရး ေဆြးေႏြးၾကရန္ ဖိတ္ေခၚလိုက္ သည္။ သူတို႔ႏွင့္က႗ႏု္ပ္တို႔ အခ်ိန္ ၾကာျမင့္စြာေဆြး ေႏြးဖလွယ္ခဲ့ၾက သည္။ သူတို႔ထဲက အခ်ိဳ႕သည္ စစ္ႀကီးမတိုင္မီကခရစ္ပ္စ္(Chipps)ႏွင့္ သိက႗မ္းခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္၍ မ်ားစြာ အဆင္ေျပခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္က႗ႏု္ပ္ တို႔က ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ ေရြး ခ်ယ္မႈကိုလက္ခံရန္အသင့္ရွိသည္ ဟုေျပာဆိုျခင္းကို ပထမတြင္ သူတို႔မယံုၾကည္ႏိုင္ၾကဘဲသံသယ ရွိေနခဲ့ၾကသည္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူတို႔သည္ လံုးဝလြတ္လပ္ေရးရယူၿပီးသမၼတ ႏိုင္ငံထူေထာင္မည္ဟု သူတို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားထံ ကတိက႗ံထား ခဲ့ၾကေလၿပီ။ သူတို႔သည္ ကြန္ျမႃ နစ္ပါတီကိုလည္း ရင္ဆိုင္ေနၾက ရ၏။ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ဆက္ျပဳလုပ္ ေနရင္း သူတို႔ထဲက အခ်ိဳ႕(အထူး သျဖင့္သူတို႔၏ေခါင္းေဆာင္ေခါင္း မာသူတစ္ဦးျဖစ္ေသာေအာင္ဆန္း) သည္ ဓနသဟာယထဲတြင္ ဆက္ ေနသင့္သည္ဟု သေဘာေပါက္စ ျပဳလာသည္။ သမၼတႏိုင္ငံ ထူ ေထာင္ေသာ္လည္း အိႏၵိယကဲ့သို႔ ပင္ ဓနသဟာယထဲတြင္ဆက္ ေနႏိုင္သည့္ လမ္းေၾကာင္းကို သေဘာ က်ၾကသည္။ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ဝင္မ်ား သည္ အလြန္ငယ္ရြယ္ၿပီး အေတြ႕ အႀကံဳႏုနယ္သူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ လူနည္းစုပါတီတစ္ခု၏ ကိုယ္စား လွယ္ျဖစ္သူ ဦးေစာကမူ သူတို႔ႏွင့္ မတူေခ်။ သူ႔ကို စစ္ႀကီးမတိုင္မီက က႗ႏု္ပ္ေတြ႕ခဲ့ဖူးသည္။ စစ္ႀကီးအ တြင္း သူအဂၤလန္သို႔လာေရာက္ သည္။ သို႔ေသာ္ ဦးေစာသည္ ဂ်ာမန္မ်ားႏွင့္လစၥဘြန္းတြင္အဆက္ အသြယ္လုပ္ရန္ႀကိဳးစားခဲ့ေၾကာင္း ေပၚေပါက္လာ၍ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ထားရွိခဲ့ရသည္။ သူသည္ ၿပံဳးၿပံဳး ေလးႏွင့္ဆိုးမည့္သူဟု က႗ႏု္ပ္ ထင္ ျမင္ယူဆခဲ့သည္။ က႗ႏု္ပ္ႏွင့္ဇနီးက ေအာင္ဆန္း တို႔တစ္ဖြဲ႕လံုးကို ေန႔လယ္စာျဖင့္ ဧည့္ခံခဲ့ရာ က႗ႏု္ပ္၏ဇနီး သည္ လူသတ္သမားျဖစ္မည့္သူႏွင့္သူ၏ သားေကာင္ျဖစ္မည့္ သူမ်ားအား ဧည့္ခံေက႗းေမြးေန ျခင္းပါတကား ဟု စိုးစဥ္းမွ်ေတြးမိမည္ မဟုတ္ ေခ်။ သူတို႔ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြား ၾကၿပီး မ်ားမၾကာမီေအာင္ဆန္းႏွင့္ သူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ဝန္ႀကီးမ်ား သည္ ဦးေစာ၏ သတ္ျဖတ္ျခင္း ခံၾကရသည္။ ဘုရင္ခံ၏ လက္ ျမန္ေျချမန္အေရးယူမႈေၾကာင့္ ဦးေစာ၏အႀကံ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေခ်။ သခင္ႏုသည္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာၿပီး ဦးေစာသည္တရားဥပေဒေရွ႕ေမွာက္ သို႔ ေရာက္သြားခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံထိုးႏွက္ခံခဲ့ရသည္မွာ ကား ျပင္းထန္လွသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာတို႔က လံုးဝ လြတ္လပ္ေရးယူရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾက သည္။ က႗ႏု္ပ္တို႔၏ အေျခခံမူမ်ား ႏွင့္အညီ က႗ႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ သူတို႔ ၏ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ခြင့္ျပဳရန္မွ တစ္ပါး အျခားမရွိေခ်။ ထိုအခ်ိန္ကစ၍ ျမန္မာ အစိုး ရသည္ ကြန္ျမႃနစ္မ်ားႏွင့္ အျခား အဖြဲ႕မ်ား၏ သူပုန္ထမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရပါေတာ့သည္။ � � � မစၥတာ အက္တလီရဲ႕ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအေပၚထင္ျမင္ခ်က္ကိုဖတ္ၿပီး ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕သမိုင္းအလွည့္ အေျပာင္း သဘာဝေလးေတြကို သင္ခန္းစာယူတဲ့စိတ္၊ သံေဝဂ ယူတဲ့စိတ္နဲ႔ စဥ္းစားေနမိ ပါ ေၾကာင္း . . . ။

Read More......

ဦးေႏွာက္ မုန္တိုင္း ဆင္ျခင္း

အိုင္ဒီယာေခတ္
အိုင္ဒီယာ ေခတ္ႀကီးကို မဟာ အိုင္ဒီယာ ကြက္လပ္ႀကီး တခုႏွင့္ စတင္ လိုက္သည္ဟု ဆိုလွ်င္ ထူးဆန္း သလို ျဖစ္ေန မည္လား မဆို ႏိုင္ပါ။ ယံုခ်င္ယံု၊ မယံုခ်င္ေန။ ဤအတိုင္း အမွန္ပင္ ျဖစ္ခဲ့ ပါသည္။

၁၉၆ဝ အလြန္ ႏွစ္မ်ား ေလာက္က ျဖစ္သည္။ ျပင္သစ္ ႏိုင္ငံ၊ ပါရီ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဆိုဘြန္း တက္ကသိုလ္ ရင္ျပင္တြင္ လက္ေရး ၾကမ္းၾကမ္းျဖင့္ ေရးထားေသာ ပိုစတာ တခု ေပၚလာသည္။ ‘အိုင္ဒီယာသို႕ ပါဝါ အပ္ေလာ့’ (All Power to Idea) ဟု ဆိုသည္။ ဤ ေ0x143ကးေၾကာ္သံျဖင့္ ထိုစဥ္က အၿပိဳင္ ျဖစ္ေနေသာ မဟာ အိုင္ဒီယာႀကီး ႏွစ္ခုကို မွတ္ေက်ာက္ တင္လိုက္ရာ အေျဖ တခု ထြက္လာသည္။ ‘မည္သည့္ မဟာ အိုင္ဒီယာမွ ၿပီးျပည္စံုေသာ အမွန္တရား မဟုတ္’ ဆိုေသာ ေကာက္ခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ျဖင့္ မဟာ အိုင္ဒီယာ ကြက္လပ္ႀကီး တခု ေပၚလာ သလို အိုင္ဒီယာ သစ္မ်ား အတြက္ တံခါး က်ယ္က်ယ္ ဖြင့္လိုက္ သလိုလည္း ရွိေတာ့သည္။ ဤသည္ပင္ အိုင္ဒီယာ ေခတ္တခု မီး႟ွႃး သန္႕စင္ လိုက္သည့္ အဖြင့္ ျပကြက္ ျဖစ္ပါသည္။

ဤသို႕ ျပည္ဖံုး ကားႀကီး ဖြင့္လိုက္ သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ႟ုတ္တရက္ အေျဖေပးဖို႕ မလြယ္သည့္ ေမးခြန္း မ်ားလည္း လွ်ံက် လာသည္။ အိုင္ဒီယာ၏ မူလ အစသည္ ဘာလဲ။ အိုင္ဒီယာ ေကာင္းေတြ ဘယ္က လာသလဲ။ ပိုေကာင္းတဲ့ အိုင္ဒီယာ ေတြရဖို႕ ဘယ္လို ဖန္တီး ၾကမလဲ။ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္ လာသည့္တိုင္ တိတိပပ အေျဖ မေပး ႏိုင္ေသးသည့္ ပုစာၥမ်ား ျဖစ္ပါသည္။


ဦးေႏွာက္ မီးပြိဳင့္
‘အိုင္ဒီယာသည္ ဦးေႏွာက္၏ ထြက္ကုန္’ ဟု အၾကမ္း အားျဖင့္ ယူဆ ႏိုင္သည္ ျဖစ္ရာ ပထမဆံုး အေျဖ ရွာၾက သူမ်ား ထဲတြင္ ‘ဦးေႏွာက္ႏွင့္ အာ႟ံုေၾကာ ပါရဂူမ်ား’ (Neurologists) မ်ားပါ ဝင္လာ ပါသည္။ ကာလီ ဖိုးနီးယား တက္ကသိုလ္မွ ပါေမာကၡ ‘ဗြီအက္(စ္)ရမ္ အခ်န္ဒရန္’ ၏ အလိုအရ အိုင္ဒီယာ ဖန္တီးေရးသည္ Synesthesia ဆိုေသာ အျခင္းအရာႏွင့္ ဆက္စပ္ ေနသည္ဟု ဆိုပါသည္။ လူတြင္ ရွိေသာ အာ႟ံုခံ ကိရိယာ မ်ားကို အေျပာင္းအလဲ လုပ္ၾကည့္ျခင္းဟု နားလည္ ရပါသည္။ ဥပမာ - ရနံ႕ႏွင့္ ဆိုင္ေသာ လံႈ႕ေဆာ္မႈ တခုကို ဂႏၶာ႟ံုႏွင့္ မခ်ည္း ကပ္ဘဲ ႟ူပါ႟ံုႏွင့္ ခံစား ၾကည့္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ပန္းတပြင့္ ေမႊး မေမႊးကို နမ္းမၾကည့္ဘဲ အေရာင္အေသြးကို ၾကည့္ၿပီး အကဲ ျဖတ္သည့္ သေဘာ ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။ ဤ အေတြ႕အႀကံဳ မ်ိဳးကို ပန္းခ်ီ ဆရာမ်ား၊ ဂီတ ဆရာ မ်ားႏွင့္ ကဗ်ာ ဆရာ မ်ားက သာမန္လူထက္ ၆ ဆမွ ၇ ဆထိ ပိုစြမ္း သည္ဟု ဆိုသည္။

ဤ ေတြ႕ရွိခ်က္ မွစ၍ အိုင္ဒီယာ၏ ေမြး သမိခင္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ ‘တီထြင္ ဖန္တီးမႈ’ (Creativity) ကို ဤသို႕ အဓိပၯာယ္ ဖြင့္လိုက္သည္။ ‘အဆက္အစပ္ မရွိဟု ယူဆ ရေသာ အရာ မ်ားကို ဆက္စပ္ ေပးလိုက္ျခင္း သည္ပင္ တီထြင္ ဖန္တီးမႈ ျဖစ္၏’ (Linking Seemingly Unreleated Things) ဟု ဆိုပါသည္။ ဤ ေနရာတြင္ ‘ေတြ႕ရွိခ်က္’ ကို အေျခခံေသာ သိပၯံ သမား မ်ားထက္ ‘စိတ္ကူး’ ကို အာ႟ံု 0x150ြတ္တတ္ေသာ အႏုပညာ သမားကို ပို အမွတ္ ေပးထားသည္။ ထက္သန္ေသာ စိတ္ကူးက ‘ဦးေႏွာက္ အကန္႕မ်ား’ (Brain’s lobs) ကို လမ္းေဖာက္ ဆက္သြယ္ ေပးႏိုင္ သည္ဟု ေဟာပါသည္။ အဆိုပါ ဦးေႏွာက္ အကန္႕မ်ား အၾကားမွ ‘မီးပြိဳင့္’ မ်ားက အခ်က္အလက္ကို ‘အနီ’ ျပၿပီး စိတ္ကူးကို ‘အစိမ္း’ ျပသည္ဟု ဆိုသည္။ အခ်က္အလက္ မ်ားက ကန္႕သတ္ စဥ္းစား တတ္ၿပီး စိတ္ကူးက စီးေမ်ာ တတ္သည့္ သေဘာဝ ရွိသည္ဟု ဆိုလို ခ်င္ဟန္ ရွိပါသည္။

သို႕ျဖင့္ အိုင္ဒီယာ ထုတ္လုပ္ေရး အတြက္ ပထမ လိုအပ္ခ်က္ကို ရရွိ လိုက္သည္။ ‘စိတ္ကူးကို လႊတ္ထားလိုက္’ (Free The Fancy) ဟူ၏။


အလြတ္ဇာတ္တိုက္ျခင္း
အိုင္ဒီယာ ရွာပံုေတာ္၏ ဤအဆင့္တြင္ ပါဝင္ လာသူမွာ ႟ူပေဗဒ ပညာရွင္ (Physicist) တဦး ျဖစ္ေသာ ‘ပါသာမီထရာ’ ဆိုသူ ျဖစ္သည္။ ႟ူပေဗဒ သမား ဆိုေသာ္လည္း မီထရာမွာ ႟ုပ္ အစြဲႀကီးသူ မဟုတ္ပါ။ အၾကမ္းထည္ ႟ုပ္မ်ားက တိက် ေသာ္လည္း ေရရွည္ မခံသည့္ အမွန္ ကိုသာ ေပးစြမ္းသည္။ ဖမ္းဆုပ္ဖို႕ ခက္ႏိုင္ ေသာ္ျငား ေရရွည္ အသံုးတည့္ ႏိုင္မည့္ ‘စီးေမ်ာ အမွန္’ (Floating Truth) အတြက္ ဆိုလွ်င္ ႟ုပ္ႏု ႟ုပ္ၾကည္မ်ား ကိုသာ အားကိုး ရလိမ့္မည္ဟု ဆိုသည္။ သူေျပာေသာ ႟ုပ္ႏု ႟ုပ္ၾကည္မွာ ‘ဦးေႏွာက္ လိႈင္းမ်ား’ (Brain Waves) ျဖစ္ပါသည္။

ဆက္လက္ၿပီး ဦးေႏွာက္ လိႈင္းမ်ား၏ သဘာဝကို အဓိပၯာယ္ ဖြင့္ျပန္ရာ ႟ူပေဗဒ ဆရာ၏ ႟ုပ္ မဆန္ေသာ ကဗ်ာ အေတြးမ်ားကို ရရွိ လိုက္သည္။ ဦးေႏွာက္ လိႈင္းမ်ားကို အမိန္႕ေပး ေစခိုင္း၍ မရပါ။ သူတို႕႔က ဖိစီးမႈကို မုန္းသည္။ လြတ္လပ္ ေပါ့ပါးေသာ စိတ္ႏွင့္မွ သြက္သြက္လက္လက္ ကစား ခ်င္တတ္သည္။ ထို႕ထက္ တိက်မႈ ႏွင့္လည္း သဟဇာတ မျဖစ္ဟု ဆိုပါ ေသးသည္။ တိက်မႈက လိႈင္း အလ်ားကို တံုးတိတိ ျဖတ္ပစ္သည္။ စိတ္ရွိ လက္ရွိ ကြန္႕ျမႃးခြင့္ မရ။ မေရရာမႈ ကသာ လိႈင္း အလ်ားကို ဆန္႕ထုတ္ ႏိုင္သည္။ လိႈင္းအလ်ား ရွည္ေလ၊ စိတ္ကူးခြင္ က်ယ္ေလ၊ အိုင္ဒီယာ ထြက္ေလဟု ဆိုပါသည္။ 'က႗န္ေတာ္ ဦးေႏွာက္ေတြ ဝန္ပိသလို ျဖစ္လာရင္ က႗န္ေတာ္ေတာ့ ႟ုပ္ရွင္ တကား ၾကည့္ပစ္ လိုက္တယ္။ ဒါမဟုတ္ သီခ်င္း တပုဒ္ ေအာ္ဆို လိုက္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာ တပုဒ္ ေကာက္ဖတ္တယ္။ ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ အဖိခံ ထားရတဲ့ ဦးေႏွာက္ကို ‘ဆြ’ လိုက္တာပါ။' မီထရာ၏ အလိုအရ အေကာင္းဆံုး ဦးေႏွာက္ ဆြနည္းမွာ အယူအဆ မတူသူ မ်ားႏွင့္ စကားစျမည္ ေျပာျခင္းဟု ဆိုသည္။ 'ကိုယ့္ဖာသာ ေသခ်ာ ေန႟ံုနဲ႕ ဘာလုပ္ မလဲဗ်ာ။ ပ်င္းစရာႀကီးပါ။ ျငင္းေဖာ္ ျငင္းဖက္ကို ရန္သူ လိုေတာ့ မျမင္လိုက္နဲ႕။ သူငယ္ခ်င္းလို သေဘာထား၊ ေမတၩာနဲ႕ ဆက္ဆံ ေပါ့ဗ်ာ …' ေျပာရင္းမွ သူက ဥပမာ တခု ေပးပါသည္။ Jam Session ဟု ဆိုသည္။ ‘ဂ်ပ္(စ္) ဂီတ သမားမ်ား အလြတ္ ဇာတ္တိုက္ ၾကသလို’ ဟု အဓိပၯါယ္ ရသည္။ ဂ်ပ္ (စ္) ဂီတ ျဖစ္၍ လြတ္လပ္သည္။ အလြတ္ ဇာတ္တိုက္ျခင္း ျဖစ္၍ မွားမွာ ေၾကာက္စရာ မလို …။ ရည္႟ြယ္ခ်က္က ပိုလွေသာ သံစဥ္ရွာေရး …။

သို႕ျဖင့္ ဒုတိယ လိုအပ္ခ်က္ကို ရလိုက္သည္။ ‘ေမတၩာျဖင့္ ဒိုင္ယာေလာ့ပါ’ (Dialogue with love) ဟူ၏။


လက္ခုပ္သံ မလို
အိုင္ဒီယာျဖင့္ လက္ေတြ႕ အလုပ္ လုပ္ေန ၾကရေသာ ‘ဘိဇနက္ သမားမ်ား’ Business Men လည္း စကားဝိုင္းထဲ ဝင္လာရာ ပြဲမွာ ပိုစည္ လာေတာ့သည္။ Honeywell International Inc မွ ဥက္က႒ေဟာင္း ျဖစ္သူ ‘ေလာရင့္ေဘာ့စီဒီ’က အိုင္ဒီယာေကာင္း ဖန္တီးေရး အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ တခုကို ဤသို႕ ျဖည့္စြက္ ေျပာသည္။ သူ ျဖည့္စြက္ လိုက္သည္က ‘ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕ ေတြးတတ္ျခင္း’ (Rebel Thinking) ဟု ဆိုသည္။ 'က်ဳပ္တို႕ ဘိဇနက္ ေလာကက ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕ ေတြးတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးကို မႀကိဳက္ဘူးဗ်။ အဲဒါ မွားတယ္။ မေရရာမႈနဲ႕ နပမ္း လံုးေန ရတဲ့ ခုလို ကာလ မ်ိဳးမွာ ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕ ေတြးပါမွ တန္ရာ က်မယ္'။

သူက တဟုန္ထိုး ေအာင္ျမင္မႈ ရလာသည့္ သုေတသန အဖြဲ႕ေလး တခု အေၾကာင္းကို သာဓက တင္ျပသည္။ ‘မိုးေသာက္ၾကယ္’ (Morning Star) ဆိုေသာ ရင္းႏွီး ျမၟဳပ္ႏွံ႕မႈ ဆိုင္ရာ သုေတသန အဖြဲ႕ေလး ျဖစ္ပါသည္။ ဤ အဖြဲ႕ေလးကို ၁၉၈၄ ခုႏွစ္က ခ်ီကာဂို ၿမိဳ႕ရွိ တိုက္ခန္း က်ဥ္းေလး ထဲမွ စတင္ ခဲ့သည္။ အဖြဲ႕ဝင္ ဆို၍ စတင္ ထူေထာင္သူ ‘ဂ်ိဳးဇက္ မန္ဆူတို’ အပါအဝင္ ႏွစ္ေယာက္ သံုးေယာက္ မွ်သာ ရွိသည္။ ယခုေတာ့ ဝန္ထမ္း အင္အား ၈ဝဝ မွ် ပါဝင္ၿပီး ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၇ ႏိုင္ငံတြင္ လႈပ္ရွား ေနသည့္ ‘သုခမိန္ အဖြဲ႕ႀကီး’ (Think Tank) ျဖစ္ေန ပါၿပီ။ ဤ အဖြဲ႕ႀကီး၏ ဝန္ထမ္း သစ္မ်ား ေခၚသည့္ ေၾကာ္ျငာမွာ သူမ်ားႏွင့္ မတူ။ တမူ ထူးသည္။ ‘အေျဖာင့္ စဥ္းစားသူမ်ား ေလွ်ာက္ထားရန္ မလို၊ ေကြ႕ေကြ႕ေကာက္ေကာက္ စဥ္းစား တတ္သူ မ်ားသာ အလို ရွိသည္’ ဟူ၏။ (No Linear Thinkers, Just Non-Linear Thinkers) ဟု ေၾကာ္ျငာသည္။

အဆိုပါ အဖြဲ႕၏ ဥက္က႒ ျဖစ္သူ ဂ်ိဳးဇက္ မန္ဆူတို၏ စကား တြင္လည္း စဥ္းစားဖြယ္ရာမ်ား ပါလိမ့္မည္ ထင္သည္။ သူက စီအီးအို အစည္းအေဝး မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သူ႕အျမင္ကို ဤသို႕ ေျပာပါသည္။ 'အစည္းအေဝး ေတြမွာ က႗န္ေတာ္ အေၾကာက္ဆံုးက လက္ခုပ္သံ ပဲဗ်။ က႗န္ေတာ္လည္း မိန္႕ခြန္း ေ0x144ခၿပီးေရာ လက္ခုပ္ေတြ တေျဖာင္းေျဖာင္း တီးၿပီ ဆိုရင္ သြားၿပီ။ ဒီ လက္ခုပ္ သံက က႗န္ေတာ္တို႕ အဖြဲ႕ နိဂံုး ခ်ဳပ္ေတာ့မယ့္ မရဏ ေမာင္းသံပဲ။ က႗န္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္တာက က႗န္ေတာ္ မိန္႕ခြန္းကို ကန္႕ကြက္ ႟ံႈခ်မယ့္ ေဝဖန္သံ ေလဗ်ာ။ ဒါမ်ိဳး တုန္႕ျပန္မွ က႗န္ေတာ္ လိုခ်င္တဲ့ စုေပါင္း အိုင္ဒီယာကို ရမွာေပါ့။ လက္ခုပ္ တီးဖို႕ အတြက္ေတာ့ က႗န္ေတာ္ သူတို႕ကို လခ ေပးမထား ႏိုင္ဘူး' ဟူ သတတ္။

သို႕ျဖင့္ အိုင္ဒီယာ ဖန္တီးေရး အတြက္ ေနာက္ထပ္ ျဖည့္စြက္ခ်က္ တခု ရလာ ခဲ့ပါသည္။ ‘ေဖာက္ထြက္ စဥ္းစား’ (Break through Thinking) ဟူ၍ ျဖစ္ပါ၏။


လိပ္ျပာႏွင့္ ပိတုန္း
ဘိဇနက္ ေလာကကို ေက်ာ္၍ ေရပန္း စားလာေသာ ေဝါဟာရ တခု ရွိပါသည္။ Brainstorming ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ အစည္းအေဝး တက္ေရာက္ သူမ်ား ထံမွ အိုင္ဒီယာ သစ္မ်ား ထြက္လာရန္ ဖန္တီးသည့္ နည္းလမ္း ျဖစ္ပါသည္။ ဆန္႕က်င္ဘက္ အိုင္ဒီယာ သစ္မ်ား ထြက္လာရန္ ဖန္တီးသည့္ နည္းလမ္း ျဖစ္ပါသည္။ ဆန္႕က်င္ဘက္ အိုင္ဒီယာ မ်ားကို ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ေစျခင္းဟု နားလည္ ရသည္။ ဦးေႏွာက္ မုန္တိုင္း ဆင္ျခင္းဟု တိုက္႟ိုက္ ျပန္ဆို ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ‘မုန္တိုင္းဆင္’ ဆို၍ စကားလံုးက ၾကမ္းသေယာက္ေယာင္ ရွိခ်င္ ရွိမည္။ စင္စစ္ မၾကမ္းပါ။ တကယ့္ အႏုပညာ စစ္စစ္ ျဖစ္ပါသည္။ ေပါင္မုန္႕ကို ဓားထက္ထက္ျဖင့္ လွီးသည့္တိုင္ အားလံုး ခြဲေဝ စားဖို႕ ျဖစ္သည္။ အစဥ္အလာကို ေဖာက္ထြက္ စဥ္းစား သည့္တိုင္ ပိုေကာင္းေသာ အစဥ္အလာသစ္ တခု ဖန္တီးဖို႕ ျဖစ္သည္။ တဦးႏွင့္ တဦး အေရခြံ ခြာၾက သည့္တိုင္ ေမတၲာ မပ်က္ ဆက္ဆံေရး ျဖစ္သည္။ ဤသို႕ ဆန္႕က်င္ ဘက္မ်ား ျပည့္လွ်မ္း ေနသည္ ျဖစ္၍ ဟဲဗီးဝိတ္ လက္ေဝွ႕ ခ်န္ပီယံေဟာင္း ‘မိုဟာမက္ အလီ’ ၏ စကား တခြန္းကို အမွတ္ရ စရာ ျဖစ္လာသည္။ ‘အလီ’ က သူ၏ ဗ်ႃဟာကို ‘လိပ္ျပာေလး လိုဝဲ၊ ပိတုန္းေလးလို တုပ္’ ဟု ဖြင့္သည္။

ဦးေႏွာက္ မုန္တိုင္း ဆင္ျခင္း ကလည္း လိပ္ျပာေလးလို ဝဲပါသည္။ ပိတုန္းေလး လိုလည္း တုပ္တတ္ ပါသည္။ တခုပဲ ကြာသည္။ ‘အလီ’ ၏ ရည္႟ြယ္ခ်က္က ၿပိဳင္ဘက္ကို ေနာက္ေကာက္ ခ်ဖို႕ ဦးေႏွာက္ မုန္တိုင္း ဆင္ရာတြင္ ၿပိဳင္ဘက္ မရွိပါ။ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္သာ ရွိပါသည္။ သို႕ျဖင့္ ပိတုန္းေလးလို တုပ္ရ မည္မွာ မိမိ၏ လုပ္ေဖာ္ ကိုက္ဖက္ကို မဟုတ္။ အိုင္ဒီယာ ေဟာင္းကို ေနာက္ေကာက္ ခ်ဖို႕သာ ျဖစ္ပါသည္။

ေက်ာ္ဝင္းရဲ႕ 'ဦးေႏွာက္ မုန္တိုင္း ဆင္ျခင္း' The Art of Brainstorming by Robert Barker စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ကူးယူ ေဖာ္ျပတာ ျဖစ္ပါတယ္။
Ref: (၇) ရက္၊ သတင္းဂ်ာနယ္။ ၇၊ ႏိုဝင္ဘာ၊ ၂ဝဝ၂။

Read More......

တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သပိတ္၊ ဒုတိယ (၁၉၃၆) and The Hell-Hound at Large

တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သပိတ္၊ ဒုတိယ (၁၉၃၆)
Aung Kyaw Myo မႀ — ေနာက္ဆံုး ဴပႂဴပင္မၾမ္းမံခဲ့တဲ့ ေနႚစၾဲနဲႚ အခဵိန္ 2007-05-05 19:55

၂၀၀၀ ခုႎႀစ္ တတိယ အ႒ကိမ္ထုတ္ တကၠသိုလ္မဵား သမိုင္း သုေတသန ဌာန၊ ဂဵီအီးစီ (ပညာေရး) သမဝၝယမ အသင္းက ထုတ္ေဝတဲ့ ဴမဟန္ရဲႚ 'ကိုလုိနီေခတ္ ဴမန္မာ့ သမိုင္း အဘိဓာန္' မႀ "တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သပိတ္၊ ဒုတိယ (၁၉၃၆)" ကုိ ဴပန္လည္ ကူးယူ ေဖာ္ဴပတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။

တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သပိတ္၊ ဒုတိယ (၁၉၃၆)

ဒုတိယ တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သပိတ္သည္ ၁၉၃၆ ခုႎႀစ္ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၂၅ ရက္ ေနႚတၾင္ စတင္ ဴဖစ္ပၾား ခဲ့သည္။ သပိတ္ ေပၞေပၝက္ရသည့္ ႟ုတ္တရက္ အေဳကာင္းရင္း ႎႀစ္ရပ္မႀာ ထုိစဥ္က တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သမဂၢ ဥကၠႉ ကုိႎုကုိ တကၠသုိလ္မႀ ထုတ္ပယ္ လုိက္သည့္ဴပင္ အုိးေဝ မဂၢဇင္း တာဝန္ခံ အယ္ဒီတာ ကုိေအာင္ဆန္း ကုိလည္း တကၠသုိလ္ အာဏာပုိင္ တုိႚက တကၠသုိလ္မႀ ထုတ္ပစ္သည္ ဆုိသည့္ သတင္း မဵားေဳကာင့္ ဴဖစ္သည္။ ကုိႎုကုိ တကၠသုိလ္မႀ ထုတ္ပစ္ ရသည့္ ေနာက္ခံ အေဳကာင္းမႀာ ဤသုိႚ ဴဖစ္သည္။ ကုိႎုကုိ တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သမဂၢ ဦးစီး၍ ၁၉၃၅ - ၃၆ ခု ပညာသင္ႎႀစ္ အတၾက္ စကားရည္ လုပၾဲကုိ ၁၉၃၆ ခုႎႀစ္ ဇန္နဝၝရီလ ၃၁ ရက္ေနႚတၾင္ ကဵင္းပသည္။ ထုိအခမ္းအနားတၾင္ ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သမဂၢ ဥကၠႉ ကုိႎုက မိန္ႚခၾန္း ေဴပာသည္။ မိန္ႚခၾန္းတၾင္ တကၠသုိလ္ အာဏာပုိင္ အခဵႂိႚက ေကဵာင္းသူ ေကဵာင္းသား မဵား၏ ကုိယ္ေရး ကုိယ္တာ မဵားတၾင္ ဝင္ေရာက္ စၾက္ဖက္ ေနပုံကုိ ထည့္သၾင္း ေဴပာဳကား ခဲ့သည္။ ထုိ အဴဖစ္အပဵက္ ဴဖစ္ပၾား႓ပီး မဳကာမီ တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သမဂၢမႀ ထုတ္ေဝသည့္ အုိးေဝ မဂၢဇင္း အမႀတ္ ၁ ထၾက္လာသည္။ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာထံ ေပးစာ အခန္းတၾင္ ယမမင္း အမည္ခံသူ အုိးေဝ ဦးညိႂဴမ၏ "ငရဲေခၾး႒ကီး လၾတ္႓ပီး သရမ္း ေနသည္" (The Hell Hound At Large) ေခၝင္းစဥ္ပၝ ေပးစာ တခု ပၝသည္။ ေပးစာ၏ အခဵႂပ္ သေဘာမႀာ အရင္းရႀင္ နယ္ခဵဲႚ၏ လက္ကုိင္ဒုတ္ ဴဖစ္႓ပီး အဝီစိသုိႚ ေရာက္လာေသာ ေခၾးနက္႒ကီး တေကာင္သည္ အဝီစိမႀ လၾတ္ထၾက္ သၾားကာ လူႚဴပည္တၾင္ အထူးသဴဖင့္ တကၠသုိလ္ နယ္ေဴမတၾင္ ေသာင္းကဵန္း ေနေသာေဳကာင့္ ေတၾႚရႀိသူက ေခၾးနက္႒ကီးကုိ အဝီစိသုိႚ အဴမန္ ဴပန္ပုိႚရန္ ႎႁိးေဆာ္ထားဴခင္း ဴဖစ္သည္။ ေခၾးနက္႒ကီး ဆုိသည္မႀာ မဵႂိးခဵစ္ ေကဵာင္းသား မဵားကုိ ဖိႎႀိပ္ေသာ တကၠသုိလ္ အာဏာပုိင္ တဦးကုိ ရည္ႌၿန္းသည္ဟု ဆုိေလသည္။ ထုိႚေဳကာင့္ အထက္ပၝ ေပးစာ ေရးသူ ယမမင္း ဆုိသူကုိ ေဖာ္ထုတ္ ေပးရ မည္ဟု တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းအုပ္႒ကီးက ေတာင္းဆုိသည္။ အုိးေဝ မဂၢဇင္း တာဝန္ခံ အယ္ဒီတာ ကုိေအာင္ဆန္းက စာနယ္ဇင္း တိုႚ၏ ထုံးစံ အရ ယမမင္း ဆုိသူကုိ ထုတ္ေဖာ္ မေဴပာ ႎုိင္ေဳကာင္း အေဳကာင္း ဴပန္ဳကား ခဲ့သည္။


The Hell-Hound at Large


Escaped from Awizi, a devil in the form of a black dog. Had been during his brief span on earth a base object of universal odium and execration, - sentenced to Eternal Damnation for Treachery, Theft, Presumption, Intrigue, Pettifogging, Sadism, Churlishness, Vulgarity, etc. A pimping knave with avuncular pretensions to some cheap wiggling wenches form a well-known Hostel, he was also a hectic popularity-hunter, shamming interest in Games, Concerts, Associations etc., meanacing the public placed with his unwanted presence though generally welcomed everywhere as small-pox. His only distinguishing marks have been the abominable V.D. ulcers on his neck and buboes due to copulation with his own wife.


Will finder please kick him back to Hell?


Yamamin.


From: "OWAY" or The Voice of the Peacock, Voice of the RUSU, Jan. 1936; Vol. 5

No. 1, p. 56. Points from Letters.


ဤ အဴဖစ္အပဵက္မဵား ဴဖစ္႓ပီးေနာက္ တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သမဂၢ ဥကၠႉ ကုိႎုအား တကၠသုိလ္မႀ ထုတ္ပယ္ လုိက္သည့္ စာကုိ ၁၉၃၆ ခုႎႀစ္ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၂၁ ရက္ေနႚတၾင္ ကုိႎုက လက္ခံ ရရႀိ ခဲ့သည္။ ကုိေအာင္ဆန္း ကုိလည္း တကၠသုိလ္မႀ ထုတ္ပယ္ ေတာ့မည္ ဆုိသည့္ သတင္း မဵားလည္း ထၾက္လာသည္။ ကုိေအာင္ဆန္းကုိ တကၠသုိလ္မႀ ထုတ္ပယ္သည့္ အမိန္ႚစာ တရားဝင္ ထၾက္မလာ ေသာ္လည္း တကၠသုိလ္ အာဏာပုိင္ တုိႚက ကုိေအာင္ဆန္းကုိ တကၠသုိလ္မႀ သုံးႎႀစ္ ထုတ္ပယ္ရန္ ဆုံးဴဖတ္ ထားသည္မႀာ အမႀန္ ဴဖစ္ေဳကာင္း ေနာင္တၾင္ သိရသည္။ ထုိႚေဳကာင့္ ကုိႎုႎႀင့္ ကုိေအာင္ဆန္း တုိႚအား ေကဵာင္းထုတ္သည့္ ကိစၤ ေဆၾးေႎၾးရန္ ၁၉၃၆ ခုႎႀစ္ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၂၃ ရက္ေနႚတၾင္ တကၠသုိလ္ ေကဵာင္းသားမဵား သမဂၢ အမႁေဆာင္ အစည္းအေဝး ကဵင္းပသည္။ အမႁေဆာင္ အစည္းအေဝး ကဵင္းပ ႓ပီးေနာက္ ၁၉၃၆ ခုႎႀစ္ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၂၅ ရက္ေနႚတၾင္ ေကဵာင္းသားထု အစည္းအေဝး ကဵင္းပရာ ၈၀၀ ခန္ႚ ရႀိေသာ ေကဵာင္းသားထုမႀာ တကၠသုိလ္ အာဏာပုိင္ တုိႚ၏ ဖိႎႀိပ္ ခဵႂပ္ခဵယ္မႁ မဵားကုိ မေကဵမနပ္ ဴဖစ္႓ပီး သပိတ္ ေမႀာက္ဳက ေတာ့သည္။ သပိတ္ ႟ုံးခန္းမႀာ ေ႟ၿတိဂုံ ဘုရား အနီးရႀိ ေမာ္လ႓မိႂင္ ဇရပ္ ဴဖစ္သည္။ ၁၉၃၆ ခု ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၂၆ ရက္ေနႚတၾင္ ကုိေအာင္ဆန္း အပၝအဝင္ သပိတ္ေမႀာက္ ေကာင္စီဖၾဲႚ ႓ပီးေသာ အခၝ ယင္း ေကာင္စီက သပိတ္ကုိ ႒ကီးဳကပ္ ေပးသည္။ ထုိႚေနာက္ ရန္ကုန္ ႎႀင့္တကၾ တႎုိင္ငံ လုံးရႀိ အထက္တန္း ေကဵာင္းသား အမဵားစု ကလည္း လုိက္၍ သပိတ္ ေမႀာက္ဳက သဴဖင့္ အေထၾေထၾ ေကဵာင္းသားမဵား သပိတ္ အသၾင္သုိႚ ကူးေဴပာင္း သၾားသည္။


တကၠသုိလ္ ဥပေဒ အခဵႂိႚႎႀင့္ တကၠသုိလ္ ပညာေရး၏ ခဵႂိႚယၾင္းခဵက္ အခဵႂိႚကုိ ဴပင္ဆင္ ေပးရန္ အပၝအဝင္ ေတာင္းဆုိခဵက္ ၁၂ ခဵက္ကုိ သပိတ္ေမႀာက္ ေကာင္စီက တကၠသုိလ္ အာဏာပုိင္ မဵားထံ တင္ဴပ ေတာင္းဆုိ ခဲ့ဳကသည္။ ထုိႚေဳကာင့္ အစုိးရ ဘက္မႀ ဒုတိယ အဓိပတိ ဦးဆက္ ေခၝင္းေဆာင္ေသာ တကၠသုိလ္ သပိတ္ စုံစမ္းေရး ေကာ္မတီႎႀင့္ ဆာဴမဘူး ဥကၠႉ အဴဖစ္ ေဆာင္႟ၾက္ေသာ တကၠသုိလ္ ဥပေဒ ဴပင္ဆင္ေရး အ႒ကံ ေပးမည့္ ေကာ္မတီ တခုကုိ ဖၾဲႚစည္း ေပးခဲ့သည္။ ဤသုိႚဴဖင့္ ၁၉၃၆ ခု ေမလ ၁၀ ရက္ေနႚတၾင္ သပိတ္ လႀန္ခဲ့ ဳကသည္။


ဤ သပိတ္ ဴဖစ္ေပၞ ေစသည့္ ႟ုတ္တရက္ အေဳကာင္းရင္းမႀာ ကိုႎုႎႀင့္ ကုိေအာင္ဆန္း တုိႚကုိ တကၠသုိလ္ အာဏာပုိင္ တုိႚက ေကဵာင္းထုတ္ရာမႀ စေသာ္လည္း အေဴခခံ အေဳကာင္းရင္း မႀာမူ မဵႂိးခဵစ္စိတ္၏ လႁႚံေဆာ္မႁေဳကာင့္ ကိုလုိနီ ပညာေရး၊ ကုိလုိနီ အုပ္ခဵႂပ္ေရးႎႀင့္ နယ္ခဵဲႚ အရင္းရႀင္ စနစ္ တုိႚကုိ မေကဵနပ္၍ ဴဖစ္သည္။ တနည္း ဆုိရလ႖င္ အမဵႂိးသား ပညာေရးႎႀင့္ အမဵႂိးသား လၾတ္ေဴမာက္ေရး အတၾက္ တုိက္ပၾဲဝင္ဴခင္း ဴဖစ္သည္။ ႎုိင္ငံ လၾတ္လပ္ေရး အတၾက္ ေကဵာင္းသားထု၏ ႎုိင္ငံေရး ႎုိးဳကားမႁ တုိးတက္ လာသည္ကုိ ဴပသည့္ သပိတ္ ဴဖစ္သည္။ လၾတ္လပ္ေရး ႒ကိႂးပမ္းမႁသည္ ေကဵာင္းသားထု အတၾင္း နက္႟ႁိင္းစၾာ စီးဝင္ လႁပ္ရႀားစ ဴပႂလာေဳကာင္း ကုိလည္း သိရသည္။ ဤ သပိတ္ကုိ အေဳကာင္း ဴပႂ၍ ပထမ အ႒ကိမ္ေဴမာက္ ဴမန္မာ ႎုိင္ငံလုံး ဆုိင္ရာ ေကဵာင္းသားထု အစည္းအေဝး႒ကီး ကဵင္းပ ႎုိင္႓ပီး ဗမာ ႎုိင္ငံလုံး ဆုိင္ရာ ေကဵာင္းသားမဵား သမဂၢကုိ တည္ေထာင္ ႎုိင္ခဲ့ ဳကသည္။ ထုိႚေနာက္ ဴမန္မာႎုိင္ငံ အႎႀံႚ၌ ေကဵာင္းသား သမဂၢမဵား ေပၞေပၝက္ လာသည့္ အတၾက္ ေကဵာင္းသားထု ပုိမုိ ရင္းႎႀီး လာခဲ့ ဳကသည္။ ေကဵာင္းသားႎႀင့္ ဴပည္သူ အတူ တၾဲ၍ လၾတ္လပ္ေရး တုိက္ပၾဲ ဝင္ခဲ့ ဳကသည္။ ထုိႚေဳကာင့္ ပညာေရးႎႀင့္ ေကဵာင္းသားေရးရာ မဵားတၾင္ ေတာင္းဆုိခဵက္မဵား အဴပည့္အဝ မရ ေသာ္လည္း အမဵႂိးသား လၾတ္ေဴမာက္ေရး ႟ႁေဒၝင့္မႀ ဳကည့္လ႖င္ ႎုိင္ငံ အတၾက္ အဴမတ္ ထၾက္ေသာ သပိတ္ဟု ဆုိႎုိင္သည္။

Read More......

ျဖစ္ခဵင္လြန္းသူ

by Aung Kyaw Myo

၂၀၀၅ ခု ေမလထုတ္ သီဟရတနာ အုပ္ ၁၀၀ ဴပည့္ အထူးထုတ္ '၂၀ ရာစု ဴမန္မာ ဝတၪႂတုိ ၁၀၀၊ စာေရးဆရာ ၁၀၀' စာအုပ္မႀ ေဖဴမင္ရဲႚ "ဴဖစ္ခဵင္လၾန္းသူ" ကုိ ကူးယူ ေဖာ္ဴပတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။

လၾန္ခဲ့ေသာ ႎႀစ္ေပၝင္း ႎႀစ္ဆယ္ေကဵာ္ ကိုလႀထၾန္းႎႀင့္ က႗န္ေတာ္ စေတၾႚ ဳကေတာ့ က႗န္ေတာ္က အသက္ ဆယ့္ေဴခာက္ႎႀစ္၊ ဆယ္တန္း စာေမးပၾဲ ႓ပီးလိုႚ ေကဵာင္းပိတ္ ထားတုန္း။ သူက အသက္ ႎႀစ္ဆယ္ သာသာခန္ႚ ရႀိမည္။ လူက ကဵားကဵားလဵားလဵား၊ ထၾားထၾားကဵႂိင္းကဵႂိင္း မဟုတ္ပၝ။ ႟ိႁး မေကာင္းပၝ။ မိန္းမေတၾ ကဵေလာက္သည့္ ႟ုပ္မဵႂိးလည္း မဟုတ္ပၝ။ အရပ္ ခပ္ပဵပ္ပဵပ္၊ ကတံုး ဆံေတာက္ႎႀင့္ သူလို ငၝလိုထက္ နည္းနည္း ညံ့ေသာ႟ုပ္ ဴဖစ္သည္။ အလၾယ္တကူ အားဴဖင့္ ေဴပာလ႖င္ေတာ့ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းသား႟ုပ္ ေပၝက္သည္ဟု က႗န္ေတာ္ ဆိုခဵင္သည္။ စင္စစ္ မႀာလည္း သူက ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းသား ပၝပဲ။ အသက္ ႎႀစ္ဆယ္ေလာက္ ဆိုေတာ့ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းသား ႟ိုး႟ိုး မဟုတ္။ ေခၝင္းေဆာင္ အဆင့္ ေရာက္ေန႓ပီ။

ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းသား ဆိုဴငား သူလို ငၝလို အႎုညာတ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းသား မဟုတ္၊ စာေပ ဗဟုသုတ လိုက္စားေသာ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းသား ဴဖစ္သည္။ ညေနတိုင္း ဴပန္ဳကားေရး ဌာန စာဖတ္ခန္းသိုႚ သၾားကာ သတင္းစာ ဖတ္ေလ့ ရႀိသည္။ က႗န္ေတာ္ ကလည္း သူတိုႚ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းနားက ရပ္ကၾက္မႀာ ေနသူ။ ညေနတိုင္းလည္း သတင္းစာ သၾားဖတ္သူ ဆိုေတာ့ ကိုလႀထၾန္းႎႀင့္ ရင္းႎႀီး မိဳကဴခင္း ဴဖစ္သည္။ ကိုလႀထၾန္းႎႀင့္ က႗န္ေတာ္ သတင္းစာ ဖတ္ဳကသည္ ဆိုေသာ္လည္း သတင္းစာ ထဲက အေဳကာင္းေတၾ မေဆၾးေႎၾး ဴဖစ္ဳကပၝ။ တခု ဴဖစ္ႎိုင္သည္။ အဲဒီတုန္းက က႗န္ေတာ္က ဴပန္ဳကားေရးမႀာ ဴမန္မာ သတင္းစာေတၾထက္ ေနးရႀင္းတိုႚ၊ ဂၝဒီယန္ တိုႚကိုသာ ေကာလင္း အဘိဓာန္ ကေလး အားကိုးနဲႚ ႒ကိႂးစား ပမ္းစား ဖတ္ေနသည့္ အခဵိန္ ဆိုေတာ့ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းက လာ႓ပီး ဴမန္မာ သတင္းစာ ဖတ္သည့္ ကိုလႀထၾန္းနဲႚ ကိုယ္နဲႚ အတန္း မတူလိုႚ သေဘာ ထားတာလည္း ဴဖစ္ႎိုင္သည္။

သိုႚေသာ္ ဘာပဲဴဖစ္ဴဖစ္ ကိုလႀထၾန္းႎႀင့္ ခင္ခင္မင္မင္ ရႀိခဲ့ပၝသည္။ သူႚ အေဳကာင္းေတၾ က႗န္ေတာ္ စိတ္ဝင္ စားသည္။ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းမႀာ ေကဵာင္းသား႒ကီး အေနႎႀင့္ သူယူရသည့္ တာဝန္မဵား၊ လုပ္ပိုင္ခၾင့္ အာဏာမဵား အေဳကာင္း ဗဟုသုတ ရသည္။ ေကဵာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္႒ကီး အပၝအဝင္ ဦးပဥၤင္းမဵား၊ ကိုရင္မဵားႎႀင့္ ဆက္ဆံေရး၊ ေကဵာင္းသားေလးမဵားႎႀင့္ ဆက္ဆံေရး ကိစၤမဵား အေဳကာင္း ေဴပာဴပသည္။

ေကဵာင္းမႀာ သူက အဆင္ ေဴပသည္။ အားလံုးႎႀင့္ တည့္ေအာင္ ေပၝင္းတတ္သည္။ တခုပဲ ရႀိသည္။ ကိုရင္႒ကီး ဦးေသာဘိတ တေယာက္ေတာ့ သူႎႀင့္ မဵက္ႎႀာေဳကာ သိပ္မတည့္။ ကိုရင္႒ကီးက သက္ေတာ္ ေဴခာက္ဆယ္ေကဵာ္၊ ဝၝေတာ္ ေလးဆယ္ ေကဵာ္ခန္ႚ ရႀိသည္။ ယင္း မတိုင္မီက ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းသား လုပ္သက္လည္း မနည္း ရႀိသည္။ သိုႚေသာ္ ဉာဏ္ ထိုင္းလၾန္းသည္။ ယေနႚ အထိ ေရစက္ခဵ တပုဒ္ ဆံုးေအာင္ မရခဵင္။ ကိုရင္႒ကီး ဘဝ မႀာပဲ အ႟ိုး ထုတ္မည့္သူ ဴဖစ္သည္။

ကိုရင္႒ကီးႎႀင့္ မတည့္ ရသည့္ အေဳကာင္းကို ကိုလႀထၾန္းက ေဴပာဴပသည္။

"ငၝက ေကဵာင္းမႀာ ညဘက္ ဘုရား ရႀိခိုး႓ပီးတဲ့ အခၝတိုင္း သိဒၭတၪ မင္းသား ဆုကို ေတာင္းေလ့ ရႀိတယ္၊ တိုႚဘုန္း႒ကီး ေဟာတဲ့ အထဲမႀာ ပၝတယ္၊ သိဒၭတၪ မင္းသားဟာ ႎုစဥ္က ယေသာ္ဓရာေဒဝီ အဴပင္ ရမၳ သုဘ သုရမၳ ဆိုတဲ့ နန္းမ သံုးေဆာင္မႀာ ေမာင္းမမိႍံ မဵားစၾာနဲႚ ခံစား ရတယ္၊ ေနာက္ေတာ့မႀ သူအို၊ သူနာ၊ သူေသ၊ ရဟန္းတည္း ဟူေသာ နိမိတ္႒ကီး ေလးပၝးကို ဴမင္လိုႚ သံေဝဂ ရ႓ပီး ေတာထၾက္တဲ့ အခၝမႀာ ဘုရား ဴဖစ္႓ပီး ေနာက္ဆံုး နိဗၱာန္ကို ေရာက္ခဲ့တယ္၊ တိုႚ ဗုဒၭဘာသာ ဆိုတာ နိဗၱာန္ကို ရည္မႀန္း ရမယ္ မဟုတ္လား၊ ဒၝေပမဲ့ ပၝရမီ ႎုစဥ္ အခၝမႀာ နိဗၱာန္ကို ဘယ္တခၝတည္း တန္းေရာက္ ႎိုင္မလဲ၊ ဘဝ အဆက္ဆက္ ပၝရမီ ဴဖည့္ရ ဦးမယ္၊ ဘုရား အေလာင္း သိဒၭတၪ မင္းသား ပၝရမီ ဴဖည့္ခဲ့ရတဲ့ ဘဝ အစဥ္အဆက္ကို ဳကည့္ရင္ ေတ - ဇ - သု - ေန - မ - ဘူ - စံ - နာ - ဝိ- ေဝ ဇာတ္ေတာ္႒ကီး ဆယ္ပၝးနဲႚ ငၝးရာ့ငၝးဆယ္ ဇာတ္ေတာ္ေတၾ ထဲမႀာ ပၝတယ္၊ လူဴဖစ္ရင္ လူမင္း၊ တိရစာၥန္ ဴဖစ္ေတာင္ တိရစာၥန္မင္း သၾားဴဖစ္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္ အားကဵစရာ ေကာင္းတဲ့ ဘဝလဲ၊ ဒၝေဳကာင့္ ငၝက ဘုရား ရႀိခိုးတိုင္း ရမၳ သုဘ သုရမၳ နန္းမ သံုးေဆာင္၌ ရံေ႟ၾေတာ္ အေပၝင္း ႓ခံရံလဵက္ သိဒၭတၪ မင္းသား အဴဖစ္ကို ရလိုပၝ၏ အရႀင္ ဘုရားလိုႚ အ႓မဲဆုေတာင္းတယ္၊ ပု ရိ သ ေယာကဵ္ား ဆိုတာ ဘုရားဆုကို ပန္ႎိုင္တာပဲ မဟုတ္လား။"

"ဒၝေပၝ့ ဒၝေပၝ့။"

"အဲဒၝကို ကုိရင္႒ကီးက မေကဵနပ္ဘူး၊ သူႚထက္ ေကဵာတယ္လိုႚ ထင္တယ္၊ သူက နတ္ဴပည္ ေရာက္ခဵင္တယ္၊ ထံုးစံ အတိုင္း နိဗၱာန္ ေရာက္ခဵင္ တာေတာ့ ရႀိတာေပၝ။ ဒၝေပမဲ့ နိဗၱာန္ မႀာက ဘာမႀ မရႀိဘူး ဆိုေတာ့ ဆုသာ ေတာင္းရေပမဲ့ ခဵက္ခဵင္းေတာ့လည္း မေရာက္ခဵင္ ေသးဘူး၊ နတ္ဴပည္ ကဵေတာ့ နတ္စည္းစိမ္ ရႀိတယ္၊ ႓ပီးေတာ့ နတ္တသက္ ဆိုတာလည္း လၾယ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ လူႚဴပည္မႀာ တသက္၊ နတ္ဴပည္မႀာ တရက္တဲ့၊ နတ္ထဲမႀာမႀ သိဳကားမင္းက တဖက္ နတ္သမီး ငၝးရာနဲႚ ဘယ္ေလာက္ ဇိမ္ကဵ သလဲ၊ ကိုရင္႒ကီးက အဲဒၝ အားကဵ႓ပီး သူ ဘုရား ရႀိခိုးတဲ့ အခၝ သိဳကားမင္း စည္းစိမ္ကို အ႒ကိမ္႒ကိမ္ ခံစား႓ပီးမႀ နိဗၱာန္ မဂ္ဖိုသိုႚ ေရာက္ရ ပၝလို၏ အရႀင္ ဘုရားလိုႚ ဆုေတာင္းေလ့ ရႀိတယ္။ ငၝလည္း ငၝ႒ကိႂက္တာ ဆုေတာင္းတယ္၊ သူလည္း သူ႒ကိႂက္တာ ဆုေတာင္းတယ္၊ ဒၝ ဘာဴဖစ္သလဲ၊ အဲဒၝကို ဘုရားက သိဳကားရဲႚ အထက္က ဆို႓ပီး ေကဵာင္းသားေလးေတၾက ေဴမၟာက္ေပးေတာ့ သူက စိတ္ဆိုး႓ပီး ငၝနဲႚ စကား မေဴပာဘူး၊ ငၝလုပ္သမ႖ သူက ကိုးလိုးကန္ႚလန္ႚ လုပ္ခဵင္တယ္၊ ဆရာေတာ္႒ကီး ကိုလည္း ဟိုဟာတိုင္ ဒီဟာတိုင္၊ ဒၝေပမဲ့ ဆရာေတာ္႒ကီး ေဝယဵာဝစၤေတၾ အားလံုး ငၝက စိတ္တိုင္းကဵ ဴဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပး ထားေတာ့ ဆရာေတာ္႒ကီးနဲႚ ငၝနဲႚက ေဴပလည္ ေနတယ္၊ မဟုတ္ရင္ ငၝ ေကဵာင္းမႀာ ေနလိုႚေတာင္ ရမႀာ မဟုတ္ဘူး။"

* * * * * * * *
က႗န္ေတာ္ ဆယ္တန္း စာေမးပၾဲ ေအာင္႓ပီး ေဆးတကၠသိုလ္ ေရာက္သည္။ ေကဵာင္းပိတ္၍ အိမ္ဴပန္ေသာ အခၝ ကိုလႀထၾန္းကို မေတၾႚ။ အေပၝင္းအသင္းမဵား ေမးဳကည့္ ေတာ့လည္း ေအး ဟုတ္တယ္၊ မေတၾႚတာ အေတာ္ ဳကာ႓ပီဟု ေဴဖဳကသည္။ ေနာက္တႎႀစ္ ေကဵာင္းပိတ္ခဵိန္ ၌ကား ကိုလႀထၾန္းႎႀင့္ ဴပန္လည္ ေတၾႚရႀိ ရေပသည္။ အရင္ကလို ပံုစံမဵႂိး မဟုတ္။ လူက ေခၝင္းလိမ္းဆီေတၾ ဘာေတၾ လိမ္းလိုႚ၊ ေဴပာင္ေဴပာင္ေရာင္ေရာင္။ လက္မႀာ လက္ပတ္ နာရီႎႀင့္။

"ကိုလႀထၾန္း၊ ခင္ဗဵားကို မေတၾႚရတာေတာင္ အေတာ္ဳကာ႓ပီ၊ ဘယ္ေရာက္ေနလဲဗဵာ၊ အလုပ္ေတၾ ဘာေတၾ လုပ္ေန႓ပီနဲႚ တူတယ္။"

က႗န္ေတာ္က ေမးသည္။

"ေအးကၾ ဆတ္ေသေခဵာင္းဖဵားက ငႀက္ေတာ္ ဆိုတဲ့ ႟ၾာမႀာ ေကဵာင္းဆရာ လုပ္ေနတယ္။"

ေကဵာင္းဆရာ။ က႗န္ေတာ္ သိသေလာက္ ကိုလႀထၾန္းသည္ အစိုးရ ေကဵာင္းမႀာ ငၝးတန္း အထိပဲ ေနဖူးသည္။ ငၝးတန္းေတာင္ ေနဖူးတာပဲ ရႀိသည္။ ေအာင္သည္ မဟုတ္။ ေကဵာင္းဆရာ ဘယ္လို ဴဖစ္ႎိုင္ မည္နည္း။ ထိုအခဵိန္က အနည္းဆံုး ခုနစ္တန္း ေအာင္မႀသာ မူလတန္း ဆရာ ဴဖစ္ႎိုင္သည္။

"ခင္ဗဵား ဘယ့္ႎႀယ္လုပ္ ေကဵာင္းဆရာ ဴဖစ္သလဲဗဵ။"

က႗န္ေတာ္က တဲ့တိုး ေမးလိုက္သည္။ သူႎႀင့္က သည္လိုပဲ အားမနာ ပၝးမနာ ေဴပာေနကဵ ဴဖစ္သည္။

"အစိုးရ ခန္ႚတာ မဟုတ္ဘူးကၾ၊ ငၝ့ဘာသာ လုပ္တာ။"

သူက ဝမ္းသာအားရ ဆိုသည္။

"မင္းတိုႚ ရန္ကုန္ ေကဵာင္းသၾားေတာ့ ငၝလည္း ဴပန္ဳကားေရးမႀာ စာေတၾ သၾားသၾား ဖတ္ရင္းနဲႚ စဥ္းစားတယ္၊ သတင္းစာမႀာ ေကဵးလက္ ေတာ႟ၾာ ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရး အတၾက္ ပညာတတ္တဲ့ လူေတၾက ေတာကို ဆင္းဖိုႚ လိုတယ္ ဆိုတဲ့ အေဳကာင္းေတၾ ခဏခဏ ဖတ္ရတယ္၊ ငၝ အဲဒၝကို စိတ္ဝင္စားတယ္၊ ႓ပီးေတာ့ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းမႀာလည္း တသက္လံုး မေနခဵင္ဘူး၊ အဲဒၝနဲႚ ငႀက္ေတာ္ကို သၾားတယ္၊ အဲဒီ ႟ၾာမႀာ ငၝတိုႚ ဘ႒ကီး တဝမ္းကၾဲ တေယာက္ ရႀိတယ္၊ ငၝငယ္ငယ္တုန္းက တေခၝက္ပဲ ေရာက္ဖူးတယ္၊ သူတိုႚဆီမႀာ စာသင္ေကဵာင္း ရႀိတဲ့ ႟ၾာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေဝးတယ္၊ ေတာင္ေတၾ ေတာေတၾ ေကဵာ္႓ပီး သၾားရတယ္၊ ငၝ ငႀက္ေတာ္မႀာ ေကဵး႟ၾာ ဖၾႚံ႓ဖိႂးေရး လုပ္ဖိုႚ သၾားမယ္ ဆိုေတာ့ ဘုန္း႒ကီးက ေဴပာတယ္၊ 'ဟဲ့ေကာင္ ဴဖစ္ပၝ့ မလား' တဲ့။ ဴဖစ္ပၝတယ္ ဘုရား၊ အဲဒီ႟ၾာမႀာ တပည့္ေတာ္ ဘာသာေရးေရာ လူမႁေရး မႀာပၝ ဦးေဆာင္႓ပီး လုပ္ပၝမယ္ ဘုရား။ ဆိုေတာ့ 'မင္းက ေတာ္ေတာ္ ႒ကီး႒ကီးကဵယ္ကဵယ္ စိတ္ကူးတဲ့ အေကာင္ပဲ၊ ဴဖစ္ရင္ေတာ့ သာဓု ေပၝ့ကၾာ၊ မဴဖစ္ရင္လည္း ေကဵာင္းဴပန္လာခဲ့' ဆို႓ပီး ေငၾတဆယ္ ေပးတယ္၊ ဦးပဥၤင္း ဦးသုမနက သူႚေနကာ မဵက္မႀန္ အ႒ကီး ေပးတယ္၊ ငၝက သူႚဆီက ခဏခဏ ငႀားတပ္ တာကိုး၊ ငၝ သၾားတဲ့ အခၝ ဴပန္ဳကားေရးက သတင္းစာ အေဟာင္း တေစာင္လည္း ေတာင္းသၾားတယ္၊ ငၝ ငႀက္ေတာ္ ႟ၾာနား ေရာက္တဲ့ အခၝ စမ္းေခဵာင္းမႀာ ေရခပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး သံုးေယာက္၊ ဆယ္ႎႀစ္ ကိုးႎႀစ္ ေလာက္စီ ရႀိမယ္၊ ငၝ့ဴမင္ေတာ့ မဵက္စိေဖာက္တဲ့ လူ႒ကီး လာတယ္ ဆို႓ပီး ထၾက္ေဴပး ဳကတယ္၊ ေရအိုးကၾဲတဲ့ လူက ကဲၾလိုႚ၊ အဲဒီ ႟ၾာက ကေလးေတၾက ႓မိႂႚနား ႟ၾာနား ေရာက္ဖူးတာ မဟုတ္ဘူး။"

"ေတာ္ေတာ္ေခၝင္တဲ့ ေနရာပဲ ေပၝ့ေနာ္။"

"ဟုတ္တယ္၊ ေခၝင္တယ္၊ အဲဒၝနဲႚ ငၝလည္း ႟ၾာထဲ ေရာက္ေတာ့ ငၝ့ဘ႒ကီးအိမ္ ေမး႓ပီး သၾားတယ္၊ ငၝကလည္း ဦးထုပ္နဲႚ ေနကာ မဵက္မႀန္နဲႚ လၾယ္အိတ္ တလံုး လၾယ္႓ပီး လက္မႀာ သတင္းစာလိပ္ ကိုင္လိုႚ၊ အဲဒၝ ဘ႒ကီးအိမ္မႀာ ႟ၾာက လူ႒ကီးေတၾ စံုေတာ့ ငၝက ေခၝင္းရင္းခန္းကေန သတင္းစာဴဖန္ႚ႓ပီး ဓာတ္ပံုေတၾဴပ၊ စာေတၾ ဖတ္ဴပတယ္၊ ႓ပီးေတာ့ အခုအခၝ ေကဵးလက္ ေတာ႟ၾာ ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးကို လုပ္ဳကရမႀာ ဴဖစ္တဲ့ အတၾက္ ငၝ ဒီ႟ၾာမႀာ စာသင္ေကဵာင္း ဖၾင့္ဖိုႚ လာတဲ့ အေဳကာင္း ေဴပာဴပတယ္၊ လူ႒ကီးေတၾ အားလံုးက သေဘာ ကဵဳကတယ္၊ သူတိုႚ႟ၾာမႀာ လူ႒ကီးပိုင္းက စာဖတ္တတ္တဲ့လူ ေလးငၝးေယာက္ ရႀိတယ္၊ ဒၝေတာင္ ငယ္ငယ္က ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္းမႀာ သင္ဖူးလိုႚ တတ္တာ၊ အခုလို ဳကားလာတဲ့ အခဵိန္ကဵေတာ့ က႒ကီး ခေခၾးေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မမႀတ္မိေတာ့ဘူး၊ မဵက္စိ ကလည္း မႁန္ဳကတယ္၊ ႟ၾာလူ႒ကီးေတာင္ သတင္းစာက ေခၝင္းစီး စာလံုးေတၾကို ဖတ္တာ မေဴဖာင့္ဘူး။ ငၝ ေကဵာင္းဖၾင့္ရင္ ကေလးေတၾ အားလံုး စာတတ္မယ္ ဆို႓ပီး ဝမ္းသာ ဳကတယ္။ ေကဵာင္းဆရာကို လခ ေပးရမႀာ ေပၝ့တဲ့၊ သူ႒ကီးက ေဴပာတယ္၊ လခ ရယ္လိုႚ မဟုတ္ပၝဘူး၊ က႗န္ေတာ္ စားလိုႚ ေနလိုႚရရင္ ေတာ္ပၝ႓ပီ ဆိုေတာ့ ဟာ … ဒီလိုလည္း ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ ႓မိႂႚမႀာ ေကဵာင္းဆရာ လခ ဘယ္ေလာက္ ရလဲတဲ့၊ တလကို တရာ ေဴခာက္ဆယ့္ ငၝးကဵပ္ ရတယ္ ဆိုေတာ့ မဵက္လံုး ဴပႃးသၾားဳကတယ္၊ အဲ့ဒီေလာက္ေတာ့ ေပးဖိုႚ မလိုပၝဘူး ဆို႓ပီး ငၝတိုႚ ညိၟႎိႁင္းဳကေတာ့ ေနာက္ဆံုး တရက္မႀာ တကဵပ္ႎႁန္းနဲႚ တႎႀစ္ကို သံုးရာ ေဴခာက္ဆယ့္ ငၝးကဵပ္ ေပးမယ္လိုႚ သေဘာ တူဳကတယ္၊ ေဆးခင္းခဵတဲ့ လူႎႀစ္ေယာက္ ကလည္း ေဆးလိပ္ ေသာက္ဖိုႚ ေဆး႟ၾက္႒ကီး တေယာက္ တပို ေပးမယ္လိုႚ ေဴပာတယ္၊ ဘ႒ကီး ကလည္း သူႚအိမ္စားလည္း ရပၝတယ္တဲ့၊ ေနာက္ေတာ့ ဒီလိုပဲ ႒ကံႂတဲ့အိမ္ ဝင္စားတာပၝပဲ၊ ႟ၾာက ေတာင္ယာသိမ္းတဲ့ ရာသီမႀာ အိမ္ေဴခ ေဴခာက္ဆယ္ေကဵာ္ ရႀိတယ္၊ ေတာင္ယာ လုပ္တဲ့ အခဵိန္ကဵေတာ့ ေတာင္ယာက ေဝးတဲ့ လူေတၾက ကုိယ့္ေတာင္ယာမႀာ ကိုယ္တဲထိုး႓ပီး သၾားေနဳကလိုႚ ႟ၾာမႀာ ဆယ့္ေလး ငၝးအိမ္ပဲ ကဵန္တယ္၊ ငၝေရာက္ေတာ့ ေတာင္ယာ သိမ္းခဵိန္၊ အလုပ္အားတဲ့ အခဵိန္ကိုး၊ ႟ၾာမႀာ လူစည္ ေနတယ္၊ ဒၝနဲႚ သံုးေလးရက္ ဆိုရင္ပဲ ေကဵာင္း ေဆာက္ဳကတယ္၊ ဒီက မူလတန္း ေကဵာင္းေတၾ လိုေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ ဝၝးနဲႚပဲ တိုင္ထူ၊ ဝၝးဳကမ္းခင္း႓ပီး ဝၝးကပ္ မိုးတယ္၊ ႎႀစ္ရက္ပဲ ဳကာတယ္၊ အဲဒၝ ေကဵာင္းလည္း ေကဵာင္း၊ အိမ္လည္း အိမ္ပဲ၊ ငၝအိပ္ဖိုႚ အခန္းေလး တခန္း ကန္ႚေပး ထားတယ္၊ ေနေတာ့ ေကဵာင္းမႀာေန၊ စာေတာ့ ႟ၾာထဲ ေလ႖ာက္စားေပၝ့၊ ပထမ ႎႀစ္ေတာ့ အားလံုး သူငယ္တန္း ခဵည္းပဲ၊ ငၝ့မႀာ သင္ပုန္း႒ကီး စာအုပ္တအုပ္ ပၝသၾားတယ္၊ ေကဵာက္သင္ပုန္းနဲႚ ေကဵာက္တံေတၾ သူ႒ကီးက လူ႒ကံႂနဲႚ မႀာေပးတယ္၊ အဲဒၝ မႎႀစ္က စာသင္႓ပီး ဒီႎႀစ္ကဵေတာ့ သူငယ္တန္းနဲႚ ပထမတန္း၊ အခု ေကဵာင္းဴပန္ဖၾင့္ရင္ ဒုတိယတန္း တိုးလာ႓ပီ။"

"အခု ခင္ဗဵား လာေတာ့ ေကဵာင္းပိတ္ ခဲ့ရတာေပၝ့။"

"ေအးေလ၊ အခု ေႎၾရာသီ ေကဵာင္းႎႀစ္လ ပိတ္ထားတာ၊ ငၝ့ေကဵာင္းက အစိုးရ ေကဵာင္းအတိုင္း၊ သီတင္းက႗တ္ ေကဵာင္းဆယ္ရက္ တခၝ၊ ဒီဇင္ဘာ ေကဵာင္းဆယ္ရက္ တခၝ၊ အခု ေႎၾကဵေတာ့ ႎႀစ္လ ပိတ္တယ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္မႀာ ဆရာ ကန္ေတာ့ပၾဲလည္း လုပ္ေသးတယ္။"

"အံမယ္၊ ခင္ဗဵားကို ကန္ေတာ့ ရမႀာေပၝ့။"

"ေအးေလကၾာ၊ ငၝက ဆရာပဲဟာ၊ ဆရာ ဆိုတာ ဒီလိုပဲ ကန္ေတာ့ရတယ္ ဆို႓ပီး သင္ေပး ထားရ တာေပၝ့၊ ကန္ေတာ့ဖိုႚ ယူလာတဲ့ မုန္ႚေတၾ ဆိုတာ ေကဵာင္းမႀာ ေဴခခဵစရာ ေနရာေတာင္ မရႀိဘူး။"

"ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္းမႀာ တုန္းကလို ေနမႀာေပၝ့။"

"ေအး ... ဟုတ္တယ္၊ အခု႟ၾာမႀာ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းလည္း ရႀိေန႓ပီ၊ အဲဒၝလည္း ငၝလုပ္တာပဲ၊ ႟ၾာက လူေတၾ ငၝက ေဴပာတယ္။ ခင္ဗဵားတိုႚမႀာ တ႟ၾာလံုး ဗုဒၭဘာသာ ခဵည္းပဲ၊ ဟိုဘက္႟ၾာနဲႚ နီးတာေတာ့ မႀန္တယ္၊ ဒၝေပမဲ့ ကိုယ့္႟ၾာမႀာ ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္း သတ္သတ္ ရႀိေတာ့ ပိုမေကာင္းဘူးလား ဆိုေတာ့ ဘုန္း႒ကီး ဘယ္က ရမလဲတဲ့၊ အဲဒၝနဲႚ ခင္ဗဵားတုိႚ ေကဵာင္းေဆာက္ ဖိုႚရယ္၊ ဘုန္း႒ကီး တပၝး အတၾက္ ဆၾမ္းကၾမ္း ေဝယဵာေဝစၤ အတၾက္သာ ႎိုင္ေအာင္ တာဝန္ယူ၊ ဘုန္း႒ကီး က႗န္ေတာ္ ရႀာေပးမယ္ ဆို႓ပီး ႓မိႂႚတက္ တိုႚေကဵာင္းက ဆရာေတာ္႒ကီး အကဵိႂးအဳကာင္း ေဴပာဴပေတာ့ က႗န္းေခဵာင္း ေကဵာင္းက ဦးပဥၤင္း ဣႎၬာစာရကို ေကဵာင္းထိုင္ဖိုႚ လၿတ္တယ္၊ ေကဵာင္းဴဖစ္ဖိုႚ ကိစၤ ဆရာေတာ္႒ကီးပဲ အစအဆံုး စီစဥ္ ေပးတယ္။"

"ခင္ဗဵား ေရာက္သၾားတာ ဒီ႟ၾာ အတၾက္ အမဵား႒ကီး အကဵႂိး ေကဵးဇူး ရႀိတာေပၝ့ဗဵာ၊ ခင္ဗဵားလို လူမဵႂိးေတၾ မဵားမဵားရႀိရင္ ေတာ႟ၾာေတၾ အမဵား႒ကီး ဖၾံႚ႓ဖိႂး တိုးတက္ လာမႀာ ေသခဵာတယ္ဗဵ။" က႗န္ေတာ္က တကယ္ပင္ ဝမ္းသာ လႁိက္လႀဲစၾာ ေဴပာလိုက္ မိသည္။

"စစ္တပ္က ဗိုလ္႒ကီး ထၾန္းေနာင္ ကလဲ အဲဒီလိုပဲ ေဴပာတယ္၊ ခင္ဗဵားကို ခဵီးကဵႃး ပၝတယ္တဲ့။"

"ဟုတ္လား၊ ခင္ဗဵားနဲႚ ဘယ္တုန္းက သိတာလဲဗဵ။"

"တိုႚ႟ၾာကို ဗိုလ္႒ကီး ထၾန္းေနာင္နဲႚ ရဲေဘာ္ေတၾ စစ္ဆင္ေရးနဲႚ ေရာက္လာတယ္၊ ႟ၾာက လူေတၾ စု႓ပီး တရား ေဟာတယ္၊ ဗုိလ္႒ကီးက ေမးတယ္၊ ဴမန္မာဴပည္မႀာ အခု အုပ္ခဵႂပ္ေနတာ ဘာအစိုးရ လဲတဲ့၊ ႟ၾာသားထဲက ဘယ္သူမႀ မေဴဖႎိုင္ဘူး၊ အဲဒီေတာ့ ဗိုလ္႒ကီးက သူ႒ကီးမင္း ေဴပာပၝတဲ့၊ သူ႒ကီးကို ေမးတယ္၊ သူ႒ကီးက ဗိုလ္ခဵႂပ္ ေနဝင္း အစိုးရတဲ့၊ ဗိုလ္႒ကီးက ဗိုလ္ခဵႂပ္ ေနဝင္း ဦးေဆာင္႓ပီး အုပ္ခဵႂပ္ ေနတာကေတာ့ မႀန္တယ္၊ ဒၝေပမဲ့ အစိုးရ နာမည္ကို ေမးတာ ဆို႓ပီး ကဲ … ေကဵာင္းဆရာ ေဴပာပၝဦး ဆိုေတာ့ ငၝက ေတာ္လႀန္ေရး ေကာင္စီ အစိုးရလိုႚ ေဴပာလိုက္ေတာ့ သေဘာ ကဵသၾားတယ္၊ ေကဵာင္းဆရာ ေဴပာတာ မႀန္တယ္တဲ့။"

"ဒၝနဲႚ ခင္ဗဵားတိုႚ ႟ၾာေတၾ ဘက္မႀာ သူပုန္ေတၾ ဘာေတၾ ရႀိတယ္လိုႚ ေဴပာသံ ဳကားဖူးတယ္၊ ခင္ဗဵားေကာ သူပုန္နဲႚ တခၝမႀ မေတၾႚဘူးလား။"

"ဟာ … ေတၾႚတာေပၝ့၊ ဒၝေပမဲ့ ငၝ့ကိုေတာ့ ဘာမႀ အႎၩရာယ္ မေပးဘူးကၾ၊ ဘာဴဖစ္လိုႚလဲ ဆိုေတာ့ တိုႚဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းမႀာ ေကဵာင္းသား လုပ္သၾားတဲ့ ေမာင္ဴဖႃ မင္းသိတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီ အေကာင္က သူပုန္ထဲမႀာ ဒီလိုပဲ ေနာက္လိုက္ ငယ္သားေပၝ့။ ဒၝေပမဲ့ သူနဲႚ ရင္းရင္းႎႀီးႎႀီးမႀန္း သိေန ေတာ့လည္း ဘာမႀ အေႎႀာင့္အယႀက္ မေပး ဳကပၝဘူး၊ ႟ၾာမႀာ ဆက္ေဳကးေတၾ ဘာေတၾ ေကာက္လည္း ကိုလႀထၾန္း ေနပၝေစလိုႚ ေဴပာတယ္။"

"ဒၝဆိုေတာ့ ခင္ဗဵားက အဲဒီ နယ္ေဴမမႀာ တကယ္ မီးေသတဲ့ လူလိုႚ ဆိုရမႀာေပၝ့။"

ေနာက္ပိုင္း ႎႀစ္မဵားတၾင္ က႗န္ေတာ္လည္း အိမ္ဴပန္ ဴဖစ္သည့္ အခၝ ဴပန္ဴဖစ္၊ မဴပန္ဴဖစ္သည့္ အခၝ မဴပန္ဴဖစ္ႎႀင့္ ႓မိႂႚသိုႚ အေရာက္အေပၝက္ နည္းခဲ့သည္။ ေရာက္သည့္ အခၝ မဵားတၾင္လည္း ကိုလႀထၾန္းႎႀင့္ တစ္ခၝမႀ ဆံုေတၾႚရဴခင္း မရႀိေပ။ သိုႚေသာ္ သူႚသတင္း ကိုကား ႓မိႂႚေပၞတၾင္ ေနသည့္ သူႚေဆၾမဵႂိး သားခဵင္းမဵားႎႀင့္ ဆံုတိုင္း ေမးမိ ခဲ့သည္။ ကိုလႀထၾန္းသည္ ငႀက္ေတာ္ ႟ၾာ၌ သာမက ဆတ္ေသ ေခဵာင္းဖဵား ေဒသ တခုလံုး ၌ပင္ အရာဝင္ေသာ၊ တၾင္ကဵယ္ေသာ ပုဂၢိႂလ္ တေယာက္ ဴဖစ္ေန႓ပီ ဆိုသည့္ အေဳကာင္း က႗န္ေတာ္ ဳကားသိ ရသည္။ ေတာမႀာ အိမ္ေထာင္ကဵ႓ပီး လယ္ႎႀင့္ ကိုင္းႎႀင့္ ဴဖစ္ေနသည္ဟု ဳကားရသည္။ ေကဵး႟ၾာ အုပ္စု သမဝၝယမ အသင္းမႀာ သူပၝသည္။ ေကဵး႟ၾာ ေကာင္စီ မႀာလည္း သူပၝသည္ဟု သိရ ေလသည္။

သူငယ္ခဵင္း တေယာက္က ေဴပာသည္။ "မင္းလူ လႀထၾန္း အရင္ ပံုစံ မဟုတ္ေတာ့ ဘူးကၾ၊ လူေတၾႚလိုက္ရင္ အ႓မဲ တိုက္ပံုနဲႚ လက္ကိုင္အိတ္နဲႚ စီးကရက္နဲႚ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းသား တုန္းကလို မႀိန္မႀိန္ကုပ္ကုပ္ ႟ိုႚ႟ိုႚကဵႂိးကဵႂိး ႟ုပ္မဵိႂး လံုးဝ မရႀိေတာ့ဘူး၊ ေဴပာတာ ဆိုတာက အစ ပံုစံ ေဴပာင္းသၾား႓ပီ၊ ငၝ တခၝေတၾႚလုိႚ ေမးဳကည့္ ေသးတယ္။ ေဟ့လူ၊ ခင္ဗဵား ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္း ေမ့သၾား႓ပီလား ဆိုေတာ့ မေမ့ပၝ ဘူးကၾာ၊ ငၝ ဒၝလုပ္တာ (လက္မေထာင္႓ပီး ပၝးစပ္ထဲ အရက္ ေမာ့သည့္ဟန္ လုပ္ဴပသည္) ဘုန္း႒ကီး သိသၾားလိုႚ တ႒ကိမ္းတည္း ႒ကိမ္းေနတာနဲႚ ငၝ ေရႀာင္ေနတာလိုႚ ေဴပာတယ္၊ ေတာမႀာ ေနေတာ့ ဘယ့္ႎႀယ္ ေနသလည္း မသိဘူး၊ ႓မိႂႚေပၞ တက္လာ ရင္ေတာ့ မနက္ပိုင္း ေတၾလည္း အနႚံကေလး နဲႚကၾ။"

"ေအးကၾာ၊ သူလည္း လူ႒ကီး သူ႒ကီး ဴဖစ္လာေတာ့ လူ႒ကီး သူ႒ကီး အလုပ္ေတၾ အတု ခိုး႓ပီး လုပ္ဳကည့္တာ ေနမႀာေပၝ့၊ တိုႚကသာ သူႚကို ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းသား ဆိုတဲ့ အဴမင္ မေပဵာက္ဘဲ ရႀိေနတာကိုး၊ ႓ပီးေတာ့ တကယ့္ ဘဝမႀာ သူလည္း ေခသူမႀ မဟုတ္ဘဲ၊ သိဒၭတၪ မင္းသား ဆုေတာင္း ထားတဲ့ ပုဂၢိႂလ္ ပဲဟာ။"


* * * * * * * *
ကိုလႀထၾန္းႎႀင့္ ဆယ့္ငၝး ႎႀစ္ေလာက္ ကၾဲကၾာ ေနခဲ့႓ပီးမႀ ဴပန္လည္ ဆံုေတၾႚ ရေလသည္။ ေတၾႚသည့္ ေနရာက ႓မိႂႚနယ္ ေဆး႟ံုမႀာ။ က႗န္ေတာ္ လက္ေထာက္ ဆရာဝန္ အလုပ္ ရ႓ပီးေနာက္ ႎႀစ္ေနရာ ႎႀစ္ေဒသ သၾားေရာက္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ ခဲ့ရေသးသည္။ ထိုႚေနာက္မႀ က႗န္ေတာ့္ ႓မိႂႚ႟ၾာ က႗န္ေတာ့္ ဇာတိသိုႚ ဴပန္လည္ ေရာက္ရႀိ လာသည္။ က႗န္ေတာ္ ေရာက္႓ပီး သံုးလခန္ႚ အဳကာတၾင္ ကိုလႀထၾန္းႎႀင့္ ဴပန္လည္ ဆံုစည္း ရသည္။ ေဆး႟ံုသိုႚ လူနာ အဴဖစ္ ေရာက္ရႀိ လာဴခင္း။

လူတကိုယ္လံုး ဝၝေနသည္။ အသားဝၝ အသည္းေရာင္ ေရာဂၝ။ သည္တ႒ကိမ္ႎႀင့္ ဆိုလ႖င္ ဴဖစ္တာ သံုးခၝ ရႀိ႓ပီ။ ဴဖစ္႓ပီ ဆိုတိုင္း ဖဵားလိုက္ နာလိုက္၊ မစားႎိုင္ မေသာက္ႎိုင္၊ ေအာ့လိုက္ အန္လိုက္ႎႀင့္ ဆိုေတာ့ အားဴပတ္သည္။ ပိန္းခဵံႂး လာသည္။ တိုက္ပံုႎႀင့္ လက္ဆၾဲ ပတၨႃအိတ္ႎႀင့္ အရက္ကေလး တဴမဴမႎႀင့္ ဒူးယား လက္ဳကား ညၟပ္ကာ ႓မိႂႚမႀာ အစည္းအေဝး လာတက္သည့္ ကိုလႀထၾန္း၏ ပံုကို သူမဵား ေဴပာသံဳကားႎႀင့္ စိတ္ထဲက ဴမင္ေယာင္ကာ ဘာပဲေဴပာေဴပာ ကိုယ့္လူ ဆိုေတာ့ သေဘာ ကဵေနေသာ က႗န္ေတာ္မႀာ စိတ္ထဲတၾင္ တကိုယ္လံုး ဝၝထိန္႓ပီး ညၟဥ္းသိုးသိုး ပိန္ေညၟာင္ေညၟာင္ႎႀင့္ အဘိုး႒ကီး အုိကေလးပံု ေပၝက္ေနသည့္ ကိုလႀထၾန္းကို ဴမင္လိုက္ရသည့္ အခၝ အေတာ္ပင္ စိတ္မေကာင္း ဴဖစ္သၾား မိသည္။

က႗န္ေတာ္ကို ဴမင္ေတာ့ သူလည္း ဝမ္းသာ ဝမ္းနည္း၊ "က႗န္ေတာ့္ကို ကယ္ပၝဦး ေဒၝက္တာ" ဟု ဆိုသည္။ "ေဒၝက္တာေတၾ ဘာေတၾ လုပ္မေနနဲႚဗဵာ၊ အခဵင္းခဵင္းေတၾ ပဲဟာ၊ ႓ပီးေတာ့ ခင္ဗဵား ေရာဂၝက ကယ္ပၝ ယူပၝ ေဴပာရမယ့္ ေရာဂၝမဵႂိးလည္း မဟုတ္ပၝဘူးဗဵ၊ ေတာ္ဳကာ ေကာင္းသၾား မႀာေပၝ့" ဆို႓ပီး က႗န္ေတာ္က သူႚအား ရင္းရင္းႎႀီးႎႀီး ေဴပာင္ေဴပာင္ေလႀာင္ေလႀာင္ သေဘာမဵႂိးႎႀင့္ "ခင္ဗဵား ကလည္း ႟ၾာမႀာ လူ႒ကီး ဆို႓ပီး ဖမ္းလိုႚ ရတဲ့ အရက္ပုန္းေတၾ တေယာက္တည္းခဵည္း ေသာက္ေသာက္ ပစ္တာ ကိုးဗဵ၊ အဲဒၝေဳကာင့္ အသည္း မေကာင္း ဴဖစ္႓ပီး ဒီေရာဂၝ ခဏ ခဏ ဴပန္ဴဖစ္တာ၊" ဆုိေတာ့ သူက မဵက္ရည္ကေလး လည္ကာ "က႗န္ေတာ္ အခု အဲဒၝေတၾ မလုပ္ေတာ့ ပၝဘူး ေဒၝက္တာ၊ လယ္ပဲ ဴပန္လုပ္ေနတယ္" ဟု ဆိုသည္။ က႗န္ေတာ္လည္း ဘာမႀ ဆက္မေဴပာ ဴဖစ္ေတာ့။

ေနာက္တေနႚ က႗န္ေတာ္ ေဆး႟ံု ေရာက္၍ ကိုလႀထၾန္းတိုႚ လူနာခန္းဘက္ ေမ႖ာ္ဳကည့္မိေသာ အခၝ သူႚခုတင္ ေဘးတၾင္ အမဵႂိးသမီး ႟ၾယ္႟ၾယ္ တေယာက္ ထိုင္လဵက္ ေဴခေထာက္ကို ႎႀိပ္ႎႀယ္ ေပးေန႓ပီး ေနာက္ ခပ္ငယ္ငယ္ မိန္းကေလး တေယာက္က သံပရာရည္ေဖဵာ္ ေနတာ ေတၾႚရသည္။ က႗န္ေတာ္ ဳကည့္ေနတာ ဴမင္ေတာ့ အနားက ဴဖတ္သၾားသည့္ ဆရာမ တေယာက္က ရပ္႓ပီး ေဴပာသည္။ "ဆရာ့ လူနာက ေခဵာင္းဖဵားက လာလိုႚသာ ေတာ္ေတာ့တယ္ ဆရာေရႚ၊ ဘယ္တေယာက္ ညာတေယာက္နဲႚ အဲဒီ မိန္းမ ႎႀစ္ေယာက္နဲႚ တအိမ္တည္း ေနတယ္လိုႚ ေဴပာတယ္။"

က႗န္ေတာ္ လူနာ လႀည့္ဳကည့္သည့္ အခဵိန္ ကိုလႀထၾန္း ခုတင္ ေရာက္ေတာ့ သူႚေရာဂၝ အေဴခအေန ေမး၊ စမ္းသပ္ ဳကည့္႟ႁ ႓ပီးေနာက္ ဟိုတုန္းက အေဳကာင္း သတိ ရသည္ႎႀင့္ ႓ပံႂးမိကာ သူႚကို ေမးဳကည့္ မိသည္။

"ကိုလႀထၾန္း၊ ရမၳ သုဘ သုရမၳ နန္းမ သံုးေဆာင္မႀာ ရံေ႟ၾေတာ္မဵား ႓ခံရံလဵက္ ဆိုတာ မႀတ္မိ ေသးလားဗဵ။"

"မႀတ္မိတာေပၝ့ ေဒၝက္တာ၊ အဲ့ဒီ သိဒၭတၪ မင္းသား ဴဖစ္ေအာင္ ႒ကိႂးစားတာမႀာ က႗န္ေတာ္ အလုပ္က ဴပႂတ္တာပဲ။" ကိုလႀထၾန္းက စိတ္နာဟန္ႎႀင့္ ဆိုေလသည္။ အနီးအနားရႀိ ဇနီးမယား ႎႀစ္ေယာက္ ကေတာ့ ႓ပံႂးတုႚံတုႚံ။

ေဖဴမင္
{ခဵယ္ရီ၊ ၁၉၈၆}

Read More......

ေနာင္တ ဆိုသည္မွာ ပတၱျမား

"ေတာင္းဆိုး ပလံုးဆိုး ကိုသာ ပစ္႟ိုး ထံုးစံ ရွိတယ္၊ သားဆိုး သမီးဆိုးကို ပစ္႟ိုး ထံုးစံ မရွိဘူးလို႕ ေရွးလူႀကီးမ်ား ဆိုစကား ရွိတယ္ မဟုတ္လား။"

"အဲဒါဟာ မိဘရဲ႕ ေမတၲာကို ေဖာ္0x150ႊန္းတဲ့ စကား၊ မိဘ ေမတၲာ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးမားတယ္၊ သားသမီး ဘယ္လို ဆိုးဆိုး၊ မပစ္ရက္ မပစ္ႏိုင္ မစြန္႕ရက္ မစြန္႕ႏိုင္ ျဖစ္ရတယ္ ဆိုတာကို ေျပာတာ။"

"ဒီေတာ့ ဒီစကားဟာ 'မပစ္ရက္ဘူး၊ ပစ္႟ိုး ထံုးစံ မရွိဘူး' လို႕ပဲ ေျပာတာ၊ ' ပစ္လို႕ မရဘူး' လို႕ မေျပာဘူး။"

"ဒီ အခ်က္ကိုေတာ့ အေလးအနက္ သတိထား။"

"မိဘနဲ႕ သားသမီး၊ လင္နဲ႕ မယား၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ၊ အေဆြ ခင္ပြန္း အခ်င္းခ်င္း ဘယ္သူမဆို တဦးကို တဦး ပစ္ခ်င္ရင္ တကယ္ စြန္႕ပစ္မယ္ ဆိုရင္ စြန္႕ပစ္လို႕ ရတယ္။"

"အဲ … ပစ္လို႕ မရတဲ့သူ၊ ဘယ္လို ဘယ္နည္းနဲ႕မွ ပစ္လို႕ မရတဲ့သူ တဦး ရွိတယ္၊ ဘယ္သူ႕ကို ဘယ္သူက ပစ္လို႕ မရတာလဲ … သိလား။" "ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ပဲကြ၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ၊ ကိုယ့္ကို ကိုယ္က်ေတာ့ ဘယ္လိုပဲ စြန္႕ပစ္ခ်င္ စြန္႕ပစ္ခ်င္ စြန္႕ပစ္လို႕ မရဘူး၊ သတ္ေသဖို႕ ဆိုတာလဲ အေျပာ လြယ္သေလာက္ အလုပ္ မလြယ္ဘူး။"

"ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စြန္႕ပစ္ခ်င္ ရမယ့္ အေျခအေန မေရာက္ေအာင္ ထိန္းသိမ္း၊ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ မေသမခ်င္း 'ဝဋ္' ခံရၿပီ မွတ္ေပေတာ့"

X X X X X

စာေရးသူ ရွစ္တန္း ေက်ာင္းသား ဘဝက ျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းသြားေဖာ္ လွေအာင္ကို ေက်ာင္းသြားရန္ ဝင္ေခၚစဥ္ လွေအာင္၏ အေဖ ဦးလွေက်ာ္က သူ၏ တဦး တည္းေသာ သားကို အထက္ပါ အတိုင္း ဆံုးမ ေျပာဆို ေနသည္။ လွေအာင္သည္ ေက်ာင္းသြားရန္ အသင့္ အေနအထားတြင္ ရွိ၏။ ကုလားထိုင္တြင္ ခပ္ကုပ္ကုပ္ ကေလး ထိုင္ေနသည္။ ေခါင္းကို ငံု႕ထားသည္။ သူ႕အေဖက သူ႕ကို မည္သည့္ အခ်ိန္က စတင္ ဆံုးမ ေနသည္ မသိ။ စာေရးသူ ေရာက္သြားေသာ အခါ ' ေတာင္းဆိုး၊ ပလံုးဆိုး' မွ စတင္ ၾကားရသည္။ ' လူႀကီး သူမ တို႕၏ ဆိုဆံုးမ စကားကို ေလးေလးစားစား နာခံ မွတ္သား ရမည္' ဟူ၍ စာေရးသူ၏ အေဖက 0x150ႊန္ၾကား ထားသည့္ အတိုင္း စာေရးသူလည္း လွေအာင္၏ ကုလားထိုင္ ေရွ႕ရွိ ကုလားထိုင္တြင္ တ႟ိုတေသ ဝင္ထိုင္ လိုက္ပါသည္။

ဦးေက်ာ္လွသည္ လွေအာင္၏ မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ဘဲ ေျပာေနျခင္း ျဖစ္၏။ စာေရးသူက လွေအာင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္ေန၍ မၾကည့္ဘဲ ျမင္ေန ရသည္။ ဦးလွေက်ာ္ ဆံုးမ ေနစဥ္ ျဖစ္ေပၚ ေနေသာ လွေအာင္၏ မ်က္ႏွာကို ဦးလွေအာင္ ျမင္လွ်င္ လည္ပင္း ညၟစ္သတ္ မိလိမ့္မည္ ထင္သည္။ မထီေလးစား အသြင္မွ အစ မလိုလား မႏွစ္မ်ိဳ႕သည့္ အမူအရာက တမ်ိဳးၿပီး တမ်ိဳး ေပၚေနသည္။

လွေအာင္သည္ စာေရးသူ၏ တကယ့္ ေက်ာင္းသြားေဖာ္ ျဖစ္၏။ နံနက္ ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ အိမ္မွ ထြက္စဥ္သာ လွေအာင္က စာေရးသူႏွင့္ တြဲထြက္ၿပီး က်န္အခ်ိန္ အားလံုးတြင္ စာေရးသူႏွင့္ လံုးဝ မဆက္ဆံ ေတာ့ေပ။ သဘာဝခ်င္း မတူသည့္ အတြက္ ဆက္ဆံ ၍လည္း မရေပ။

လွေအာင္၏ အေဖ ဦးလွေက်ာ္သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ ေစ်းႀကီး ထဲတြင္ အထည္ဆိုင္ တဆိုင္ႏွင့္ ေ႟ႊဆိုင္ တဆိုင္ ဖြင့္ထားသည္။ အထည္ဆိုင္ကို လွေအာင္၏ အစ္မ မလွေမက ဦးစီးၿပီး ေ႟ႊဆိုင္ကို လွေအာင္၏ အေမ ေဒၚအံုးက ဦးစီးသည္။ ဦးလွေက်ာ္က ႏွစ္ဆိုင္လံုးကို ဦးစီး တာဝန္ ယူၿပီး ဦးလွေက်ာ္၏ တကယ့္ လုပ္အားမွာ ဘာသာေရး ဘက္တြင္ ေရာက္ေနသည္။

လွေအာင္ တို႕မွာ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိ၍ မလွေမက လွေအာင္ကို အလို လိုက္သည္။ ေဒၚအံုး ကလည္း တဦးတည္းေသာ သားမို႕ အလို လိုက္သည္။ မလွေမကို ခုနစ္တန္း ေအာင္႟ံုျဖင့္ ေက်ာင္းအထြက္ ခိုင္းလိုက္ ေသာ္လည္း လွေအာင္ကိုမူ ဘြဲ႕ရသည္ အထိ ထားမည္ဟု အားခဲ ထားၾကသည္။ ထိုစဥ္က ထိုေဒသ မ်ားတြင္ ဘြဲ႕ရၿပီး သူကို လက္ခ်ိဳး ေရတြက္၍ ရသည္။ လွေအာင္ကို အလို မလိုက္သူက ဦးလွေက်ာ္။

လွေအာင္မွာ အေဖက သတ္မွတ္ ေပးထားေသာ မုန္႕ဖိုး တက်ပ္ အျပင္ အေမက ေပးေသာ ငါးက်ပ္ႏွင့္ အစ္မက ေပးေသာ ငါးက်ပ္ ရွိေသးရာ တေန႕မုန္႕ဖိုး ဆယ့္တစ္က်ပ္ ရသည္။ စာေရး သူတို႕က ငါးမူးသာ ရသည္။

လွေအာင္သည္ ဥာဏ္ေကာင္းသည္။ စာႀကိဳစားမႈ လံုးဝ မရွိ။ ေက်ာင္းေျပးသည္။ ႟ုပ္ရွင္ ၾကည့္သည္။ သဘာဝခ်င္း တူသူမ်ားႏွင့္ ေပါင္းၿပီး ေတသည္။ ေလသည္။ ဖဲ႟ိုက္သည္။ တခါတရံ အေျခအေန ေပးလွ်င္ အရက္ပါ ေသာက္သည္။ 'ကရယ္ဗရင္-ေအ' စီးကရက္ကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ေသာက္သည္။ မုန္႕ဖိုး အျပင္ ႟ုပ္ရွင္ ၾကည့္ရန္ သူငယ္ခ်င္း မ်ားအား ေက႗းေမြးရန္ ေက်ာင္း အတြက္ ဘာေၾကး ညာေၾကး ေပးရန္ စသည့္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ေတာင္း၍ ရေသာ ေငြမ်ားလည္း ရွိေသး၏ ။ ထိုေငြမ်ားက လွေအာင္ကို အဆိုး ဘက္သာ တြန္းပို႕ ေနသည္။

X X X X X

"ငါက ပညာ တတ္ေကာ ဘာလုပ္ရ မလဲ၊ ပညာ မတတ္လဲ ဘာျဖစ္ မလဲ၊ ငါ့မိဘဟာ ဆယ္သိန္း ဖိုးေလာက္ ခ်မ္းသာတယ္၊ တို႕ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိတယ္၊ တေယာက္ ငါးသိန္းပဲ၊ ႏွစ္သိန္းေလာက္ ဘဏ္ထည့္ ထားလိုက္ရင္ တသက္လံုး မငတ္ေတာ့ဘူး၊ ဒီေတာ့ ဘာလို႕ အပင္ပန္း ခံၿပီး စာသင္ ေနေတာ့ မလဲ။

"အဲဒီေတာ့ ဘာလုပ္ရ မလဲ၊ ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္း …. လူ႕ေလာကမွာ လူျဖစ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာလို႕လဲ၊ ထားပါေတာ့ …. ခုနစ္ ဆယ့္ငါးႏွစ္လို႕၊ အဲဒီ အထဲမွာ ႏွစ္ဆယ့္ ငါးႏွစ္ ေလာက္က ကေလး ဘဝနဲ႕ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ဘာမွ မလုပ္ရဘဲ ပညာပဲ ႀကိဳးစား သင္ေနရတဲ့ ဘဝ၊ အသက္ ေျခာက္ဆယ္ေလာက္ အထိက သား သမီးေတြ အတြက္ စီးပြားရွာ၊ ေက်ာင္းက ထြက္ထြက္ခ်င္း မိန္းမ ရရင္ေတာ့ စီးပြားရွာတဲ့ ဘဝထဲ တန္းဝင္ သြားေပါ့၊ ေျခာက္ဆယ္ ေနာက္ပိုင္း က်ေတာ့ ဘဝ ကူးေကာင္းေအာင္ တရားရွာ၊ ဘယ္မွာလဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ရတဲ့ ဘဝ၊ ဘယ္မွာ လူျဖစ္ရက်ိဳး နပ္ေတာ့ မလဲ။"

"ငါကေတာ့ အမွန္အတိုင္း ေျပာမယ္၊ လူ႕ျပည္မွာ အၾကာႀကီး မေနခ်င္ဘူး၊ မလုပ္ႏိုင္ မစားႏိုင္၊ ဘာမွ မစြမ္းေဆာင္ ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အိုမင္း မစြမ္း ဘဝနဲ႕လဲ မေနခ်င္ဘူး၊ အ႟ြယ္ ေကာင္းတုန္းမွာ ေပ်ာ္မယ္ ပါးမယ္၊ လုပ္ခ်င္တာ အကုန္ လုပ္မယ္၊ လူ႕စည္းစိမ္ကို အျပည့္ ခံစားမယ္၊ လူ႕စည္းစိမ္ကို အျပည့္ မခံစား ႏိုင္တဲ့ အ႟ြယ္ ေရာက္တာနဲ႕ ေသပစ္မွာပဲ၊ ဒါပဲ။"

"အဲ …. မင္းကေတာ့ ဆင္းရဲတယ္၊ ငါနဲ႕ မတူဘူး၊ ပညာ ႀကိဳးစားသင္၊ ပညာတတ္မွ လူတန္းေစ့ ကေလး ေနႏိုင္မယ္၊ ငါ့ကို တုလဲ မတုႏိုင္၊ အားလဲ မက်နဲ႕၊ ဆံုးလဲ မဆံုးမနဲ႕"

တေန႕တြင္ အတူ ေက်ာင္းသြားရင္းမွ လွေအာင္က သူ႕အေဖက ခဏခဏ ျမည္တြန္ ေတာက္တီး၍ နားၿငီးေၾကာင္း ေျပာသျဖင့္ စာေရးသူက မိဘက သားသမီး ဆင္းရဲမည္ စိုး၍ ေျပာဆို ဆံုးမျခင္းကို ဤသို႕ မေျပာသင့္ေၾကာင္း၊ မိဘ စကားကို နားေထာင္ၿပီး ပညာ ႀကိဳးစား သင္ သင့္ေၾကာင့္ ျပန္လည္ ေျပာဆိုရာ လွေအာင္က အထက္ပါ အတိုင္း သူ၏ အယူအဆကို ေျပာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ စာေရးသူသည္ သူ႕အား ေနာက္ထပ္ မေျပာေတာ့ေခ်။

X X X X X

ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ရွစ္တန္း ေအာင္ၿပီးေနာက္ စာေရးသူက ရန္ကုန္ ေရာက္လာသည္။ ရန္ကုန္တြင္ ဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီး တက္ကသိုလ္ ဆက္တက္သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္မွ သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္ အဆက္အသြယ္ မျပတ္လွ။ စာျဖင့္ ဆက္သြယ္လ်က္ ရွိခဲ့သည္။ လွေအာင္ ထံေတာ့ စာေရး ေသာ္လည္း ျပန္စာ မရ၍ ထပ္မေရး ျဖစ္ေတာ့။ သို႕ေသာ္ လွေအာင္တို႕ သတင္း ကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္း မ်ားမွ တဆင့္ ၾကားေနရသည္။ လွေအာင္ စာေမးပြဲ က်ၿပီး ေက်ာင္းဆက္ မတက္ဘဲ ေလေနသည္။ ဦးလွေက်ာ္ ေလျဖတ္ၿပီး အိပ္ရာထဲ လဲေနသည္။ မလွေမက ေစ့စပ္ ထားေသာ ကိုဘသိန္းႏွင့္ လက္ထပ္ လိုက္သည္။ ဦးလွေက်ာ္ ဆံုးသည္။ ေဒၚအံုး အိပ္ရာထဲ ဘံုးဘံုးလဲသည္။ ေနာက္ …. ေဒၚအံုး ဆံုးသည္။ လွေအာင္ တေယာက္ မူေကာင္းတုန္း ေတေကာင္းတုန္း ေလေကာင္းတုန္း။

အထက္ပါ အျဖစ္အပ်က္ မ်ားသည္ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ သံုးႏွစ္ အတြင္း ျဖစ္ပြား သြားေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္၏။ လွေအာင္ ေတလြန္း ျဖဳန္းလြန္း သျဖင့္ မလွေမက အေမြ ခြဲလိုက္သည္။ လွေအာင္က ေ႟ႊဆိုင္ႏွင့္ ျပန္အမ္း ေငြမ်ား ရသည္။ မလွေမက ေနအိမ္ႏွင့္ အထည္ဆိုင္ ရသည္။

လွေအာင္ ေ႟ႊေတာင္ တန္းတြင္ တိုက္ခန္း တခန္း ငွားေနသည္။ ေ႟ႊဆိုင္ကို ေဒၚအံုး လက္ထက္ ကတည္းက လုပ္လာေသာ ဦးရွာ၊ ဦးေသာင္း တို႕ႏွင့္ လႊဲထားသည္။ ျပန္အမ္း ေငြမ်ားကို ဘဏ္တြင္ ထားသည္။ ေန႕စဥ္ အသံုးက ဆိုင္မွ ယူသည္။ အျမတ္ တရာ ရွိလွ်င္ လွေအာင္ ယူေငြက ႏွစ္ရာ ျဖစ္သည္။

X X X X X

"ေဟ့ေကာင္ အုန္းသြင္၊ မင္း စာေရးဆရာ လုပ္ေနတယ္ဆို၊ ေဖသိန္းတို႕ ေျပာတယ္၊ ငါေတာ့ မဖတ္မိ ပါဘူး၊ ငါ့မလဲ သင္ပုန္ႀကီးေတာင္ ဖတ္တတ္ပါ ေတာ့မလား မသိဘူး၊ ဟဲ … ဟဲ … ဟဲ …."

စာေရးသူသည္ ေက်ာင္းမွ ပညာ တပိုင္း တစႏွင့္ ထြက္ၿပီး ရန္ကုန္တြင္ အလြတ္ ပညာသင္ ေက်ာင္းဆရာ လုပ္ရင္း သတင္းစာ မ်ားတြင္ ဝတၪဳတိုႏွင့္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားလ်က္ ရွိရာမွ ေမာ္လၿမိဳင္သို႕ တေခါက္ ျပန္သြားရာ သေဘၤာဆိပ္တြင္ လွေအာင္ႏွင့္ ေတြ႕ၿပီး လွေအာင္က အထက္ပါ အတိုင္း ေျပာဆို ႏႈတ္ဆက္သည္။

"စာေရးဆရာ အေခၚ မခံႏိုင္ ေသးပါကြာ၊ လက္သင္ ဘဝ ရွိပါ ေသးတယ္၊ မင္းရဲ႕ သတင္းေတာ့ ငါ အၿမဲလိုလို ၾကားေန ပါတယ္၊ အခု ဘယ္သြား မလို႕လဲ"

စာေရးသူက ေျဖၿပီး ျပန္ေမး လိုက္သည္။ အခ်ိန္မွာ ညေန ငါးနာရီခန္႕ ျဖစ္ၿပီး လွေအာင္၏ ေနာက္တြင္ ပရိသတ္က ဆယ္ဦးထက္ မနည္း။ သူတို႕ အားလံုး လွေအာင္ႏွင့္ တေထရာတည္း၊ ႟ုပ္ခ်င္း တူသည္ မဟုတ္။ ဆူႀကံဳ နိမ့္ျမင့္ စံုသည္။ တေထရာတည္း တူသည္မွာ လွေအာင္ ကဲ့သို႕ အရက္ခ်ိဳး မ်က္ႏွာ နီစပ္စပ္ အမ္းတမ္းတမ္း။

"ငါ့အေၾကာင္း မင္း ၾကားေနတယ္ ဆိုရင္ ဘယ္သြားမလဲ ေမးစရာ လိုေသးလားကြ၊ 'နမ္း႟ြမ္း' (ေပ်ာ္ပြဲစား႟ံု) ကို သြားမလို႕၊ ဝါသနာ ပါရင္ လိုက္ခဲ့"

လွေအာင္ ျပန္ေျဖၿပီး ေခၚလိုက္သည္။ စာေရးသူက ကိစၥ ရွိေသး၍ မလိုက္ ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ေျပာၿပီး လမ္းခြဲ ခဲ့သည္။

လွေအာင္သည္ ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသား မိဘ ေသၿပီးစ အေနမ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္။ လွေအာင္၏ ေနာက္တြင္ ေနာက္လိုက္ ေနာက္ပါ ေ0x144ခရံ သင္းပင္း တပံုတပင္ျဖင့္ ေသာက္လိုက္၊ စားလိုက္၊ ေပ်ာ္လိုက္၊ ပါးလိုက္ ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆိုသည္။ ဦးရွာမွာ လွေအာင္ကို ငယ္စဥ္ကပင္ ေၾကာက္ရသူ ျဖစ္၍ လွေအာင္ ေတာင္းသေလာက္ ေပးရသည္။ စာရင္းသာ အတိအက် လုပ္ထား ရသည္။ မလွေမ ကေတာ့ ေကာင္းသည္ ဆိုးသည္ မေျပာေတာ့။ ေျပာ၍လည္း ရမည္ မဟုတ္။ အေမြကို သစ္သီး ထက္ျခမ္းကြဲ ခြဲခဲ့ၿပီး ျဖစ္၍ သင္းထိုက္ႏွင့္ သင္းကံ ရွိပါ ေစေတာ့ဟု ပစ္ထားၿပီး ကိုယ့္စီးပြားကိုယ္ ဖိလုပ္ ေနခဲ့သည္။ ေစ်းႀကီးထဲမွ ဆိုင္အျပင္ ေအာက္လမ္းမႀကီးတြင္ တဆိုင္ ခြဲဖြင့္ ႏိုင္ခဲ့သည္။

သို႕ျဖင့္ အတန္ၾကာ ေနခဲ့ရာ ေမာ္လၿမိဳင္ ေစ်းႀကီး မီးေလာင္ေသာ အခါ လွေအာင္တို႕ ဆိုင္နားမွ ကပ္ေလာင္ သျဖင့္ ဦးရွာမွာ လူလြတ္ေအာင္ မနည္း ေျပးခဲ့ရ သည္ဟု ဆိုသည္။ လွေအာင္ ေ႟ႊဆိုင္ ျပဳတ္သြားၿပီ။ တကယ့္ေတာ့ လွေအာင္၏ ေ႟ႊဆိုင္မွာ ဟန္သာ ရွိေတာ့သည္။ လံုးပါး ပါးခဲ့ၿပီမို႕ မ်ားမ်ားစားစား မက်န္ေတာ့။

ရင္းႏွီး သူမ်ားက လွေအာင္ကို ဘဏ္မွ ေငြထုတ္ၿပီး ဆိုင္ျပန္ ဖြင့္ရန္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ ျပဳၿပီး စီးပြားေရးကို ဖိဖိစီးစီး လုပ္ရန္ အႀကံ ေပးသည္။

"ငါ့မွာ နဖား မထိုးမယ့္ မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါလ်က္နဲ႕ ဘာလို႕ အမိုက္ခံၿပီး နဖား ထိုးမယ့္ မိန္းမ တေယာက္ကို ယူရမလဲ၊ ဘဏ္က ေငြကို တလ ငါးရာ ထုတ္သံုးရင္ အႏွစ္ သံုးဆယ္ေလာက္ သံုးႏိုင္တယ္၊ ဘာလို႕ စာရင္း အ႟ႈပ္ ခံၿပီး အလုပ္ လုပ္ေတာ့ မလဲ၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆိုင္ေတာင္ လုပ္ခ်င္လို႕ မဟုတ္ဘူး ဦးရွာကို သနားလို႕"

လွေအာင္က ဤသို႕ ျပန္ေျပာၿပီး ဆက္လက္ ေပေတ ေနခဲ့သည္။ လွေအာင္ ဘဝ ပိုၿပီး ဆိုးသြား သည္မွာ 'မာေက်ာက္' စြဲျခင္းပင္ ျဖစ္၏ ။ ထို႕ေၾကာင့္ အႏွစ္ သံုးဆယ္ သံုးမကုန္ ဆိုေသာ ဘဏ္မွ ေငြမွာ သံုးႏွစ္ အတြင္း ဘဏ္စာရင္း ပိတ္လိုက္ ရသည္။ ေနာက္ … အိမ္ရွိ ပစၥည္းမ်ား ခ်ေရာင္းသည္။ ေနာက္ … အိမ္ခန္းပါ ေရာင္းၿပီးေနာက္ …. လွေအာင္ တေယာက္ ေမာ္လၿမိဳင္မွ ေပ်ာက္ခ်င္း မလွ ေပ်ာက္သြား၏ ။ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ေက်ာင္းအတူ ေနခဲ့သည့္ စာေရးသူတို႕ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အႏွံ႕ ေရာက္ၾကသည္။ မၾကာခဏလည္း ျပန္ေတြ႕ ၾကသည္။ လွေအာင္ကို မည္သူမွ မည္သည့္ ေနရာတြင္မွ် မေတြ႕ခဲ့ၾက။

X X X X X

" ငါ့ ေျမးတို႕ရယ္ … အဘိုး ဒုကၡိတကို သဒၶါ သေ႟ြ႕ လွႃခဲ့ တန္းခဲ့ စြန္႕ႀကဲ ခဲ့ၾက ပါကြယ္"

ပဲခူး ေ႟ႊေမာေဓာ ဘုရားကို ေရာက္တိုင္း ဤအသံကို ၾကားေနက် ျဖစ္သည္။ စာေရးသူတို႕ မိသားစုမွာ ရက္အားကေလးမ်ား ရလွ်င္ တေနရာ ရာကို ဘုရားဖူး ထြက္တတ္ ၾကသည္။ ဘုရားစံုလည္း ဖူးရ လမ္းပန္းလည္း ေကာင္းသည့္ ပဲခူးကိုမူ ေျခာက္လ တႀကိမ္မွ် ေရာက္တတ္ ၾကသည္။ ေစာင္းတန္း အတက္တြင္ အသက္ (၇ဝ) ခန္႕ ရွိမည္ ထင္ရေသာ အဘိုးအို တဦးက လာသမွ် ဘုရားဖူး မ်ားကို ဤသို႕အလွႃ ခံေနသည္ကို အေခါက္တိုင္း ေတြ႕ရသည္။ စာေရးသူ၏ သားသမီး မ်ားက အေ0x143ကမ်ား လွႃၾကသည္။ အဘိုးအိုမွာ အေတာ္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးပင္ ကိုယ္ပ်က္လ်က္ ရွိသည္။

တႀကိမ္တြင္ မိသားစုမ်ား ဘုရား ရင္ျပင္ေပၚ တက္သြားၾကၿပီး စာေရးသူက ေစာင္းတန္းဝတြင္ အသိ တဦးႏွင့္ စကား ေျပာေနရ သျဖင့္ တဦးတည္း က်န္ၿပီးမွ လိုက္တက္ ခဲ့ရသည္။ ေတြ႕ေနက် အဘိုးအို ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။

"ဆရာေလး …. စကား နည္နည္းေလာက္ ေျပာခြင့္ ျပဳပါလား"

"ဘာေျပာ ခ်င္လို႕လဲ၊ ေျပာခ်င္တာ ေျပာပါ" ဟု ျပန္ေျပာ လိုက္သည္။

"မိဘနဲ႕ သားသမီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ၊ အေဆြ ခင္ပြန္း အခ်င္းခ်င္း တဦးကို တဦး တကယ္ စြန္႕ပစ္မယ္ ဆိုရင္ စြန္႕ပစ္လို႕ ရတယ္၊ ဘယ္လိုမွ စြန္႕ပစ္လို႕ မရတာက ကိုယ့္ကိုယ္ပဲ ဆိုတဲ့ စကားကို ၾကားဖူး သလား"

စာေရးသူ၏ နားတြင္ ေႏြေခါင္ေခါင္ မိုးႀကိဳး ပစ္ခ်သံ ၾကားလိုက္ ရသကဲ့သို႕ ျဖစ္ေနသည္။ မ်ားစြာလည္း တုန္လႈပ္ ေခ်ာက္ခ်ား သြားသည္။ ႏႈတ္မွလည္း ….

"လွေအာင္ … လွေအာင္ … လွေအာင္ …. မဟုတ္လား" ဟု သံုးထပ္ဆင့္ ေမးလိုက္သည္။

"ဟုတ္တယ္ လွေအာင္ပဲ၊ မင္းနဲ႕ ငါဟာ ခုခ်င္းတူတူ၊ အခု တို႕အသက္ (၅၇) ႏွစ္ ရွိၾကၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ မင္းအ႟ြယ္က ငါးဆယ္ေလာက္၊ ငါ့အ႟ြယ္က ခုနစ္ဆယ္ေလာက္ ျဖစ္ေနတယ္၊ မိုက္ျပစ္ မိုက္ဒဏ္ ေတြေပါ့"

လွေအာင္က ျပန္ေျဖသည္။

"တို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာက္ေလရာမွာ မင္းကို သတိထား ရွာတယ္ မေတြ႕ဘူး၊ မင္း အေၾကာင္းကို တို႕ ဆံုတိုင္း ေျပာၾကတယ္"

စာေရးသူက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေျပာလိုက္၏ ။

"ေအး …. ငါေတာ့ မင္းတို႕ အားလံုး နီးပါးကို မၾကာခဏ ေတြ႕ေန တာပဲ၊ မင္းတို႕ မိသားစု ဒီကို လာတာ ဒါနဲ႕ ပါဆို ေျခာက္ေခါက္ ရွိၿပီ၊ ငါ့ကို အားလံုးက ေတြ႕ၾက တာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မမွတ္မိ ၾကဘူး၊ မွတ္မိ ႏိုင္စရာလဲ မရွိဘူး။"

"ငါကလဲ ဘယ္သူ႕ ကိုမွ မေခၚဘူး၊ ဒီ အေနအထားနဲ႕ ဒီလူေတြကို ဘယ္ပါးစပ္နဲ႕ ေခၚမလဲ၊ ခုလဲ မင္းကို ငါမေခၚ ခ်င္ဘူး၊ ငါးေခါက္လံုးလံုး ေအာင့္ေန ခဲ့တယ္၊ ခု …. မေနႏိုင္လို႕ ေခၚတာ၊ ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ကြာ၊ စကားတခြန္း ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ ေခၚမိတာ"

"သူငယ္ခ်င္း …. မင္းကို ငါသူငယ္ခ်င္း လိုပဲ သေဘာ ထားတယ္၊ ေတာင္းပန္ မေနနဲ႕၊ လာ …. တို႕ လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္မွာ သြား စကား ေျပာရေအာင္၊ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ ငါနဲ႕ ရန္ကုန္ လိုက္ခ့ဲ"

စာေရးသူက ျဖတ္ေျပာ လိုက္သည္။

"ဘယ္လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ကမွ ငါ့ကို အထိုုင္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ရန္ကုန္လဲ မလိုက္ဘူး၊ မင္းတို႕ ျပန္သြား တာနဲ႕ ငါတျခား ေနရာကို ေျပာင္းေတာ့မယ္၊ ငါစကား တခြန္း ေျပာခ်င္ လြန္းလို႕ ငါျဖစ္ေၾကာင္း အသိ ေပးရတာ၊ အခု ငါေျပာခ်င္တဲ့ စကား ေျပာၿပီးၿပီ၊ ငါေက်နပ္ၿပီ"

"မင္း ေျပာခ်င္တဲ့ စကားက ဘာလဲ"

စာေရးသူက နားမလည္စြာ ေမးလိုက္သည္။
"ေစာေစာက ငါေျပာတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စြန္႕ပစ္လို႕ မရဘူး ဆိုတာေလ၊ ဒီစကားကို အေဖ ေျပာတုန္းက မင္းနဲ႕ ငါ ႏွစ္ေယာက္ပဲ ၾကားတယ္၊ အဲဒီတုန္းက ငါ့မ်က္ႏွာကို အေဖ ျမင္ရင္ လည္ပင္း ထညၟစ္ လိမ့္မယ္၊ အေဖ ေျပာတာ ငါတကယ္ မယံုခဲ့ဘူး၊ မင္းကိုေတာင္ ငါေျပာ ေသးတယ္၊ ေလာကမွာ စည္းစိမ္ မခံစား ႏိုင္တဲ့ အ႟ြယ္ ေရာက္ရင္ ေသပစ္ လိုက္မယ္လို႕။"

"ငါ ေသာင္းက်န္း တာနဲ႕ စာရင္ ငါ့လက္ရွိ ႟ုပ္ဘဝ အေျခအေနဟာ နည္းေတာင္ နည္းေသးတယ္၊ စည္းစိမ္ပ်က္၊ ႟ုပ္ပ်က္ ကတည္းက ကိုယ့္ကိုယ္ကို စြန္႕ပစ္ဖို႕ သတ္ေသဖို႕ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့တာ အႀကိမ္ တရာ မကဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သူရဲေဘာ ေၾကာင္ၿပီး မေအာင္ျမင္ ခဲ့ဘူး၊ ' အထံု ေရစက္ မပါလို႕' ဆိုၿပီး ေျပာရင္လဲ ရတယ္။"

"ရယ္စရာ ေျပာရရင္ ငါ သိပ္ ေနာင္တ ရတယ္၊ ဆင္းရဲလို႕ မဟုတ္ဘူး၊ အေဖ့ စကားကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳခဲ့ တာကို ေနာင္တ ရတာ၊ အေဖ့ကို ေျပာခ်င္တယ္၊ 'က႗န္ေတာ္ မွားပါၿပီ' လို႕၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုက္ေျပာ မလဲ၊ ဒီေတာ့ ေနာင္တ ဆိုတာ အလကား ပဲလို႕ ငါ မွတ္ခ်က္ ခ်တယ္။"

"ဒါေပမယ့္ မင္းကို ေတြ႕တဲ့ အခါမွာ 'ေနာင္တ ဆိုတာ အလကား မဟုတ္ဘူး' လို႕ အေတြး ေပါက္ခဲ့ ျပန္တယ္၊ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ဟိုတုန္းက မင္း စာေရးတယ္ ဆိုတာ သိထားဖူးလို႕ မင္းနဲ႕ ေတြ႕ရရင္၊ မင္းနဲ႕ စကား ေျပာရရင္ အလကား ျဖစ္သြားတဲ့ ငါ့ေနာင္တဟာ လာလတၲံ႕ေသာ လွေအာင္ ေလာင္းကေလးေတြ အတြက္ တန္ဖိုး မျဖတ္ ႏိုင္ေသာ ပတၲျမား ရတနာ ျဖစ္ေအာင္ မင္း ဖန္တီး ႏိုင္လိမ့္ မယ္လို႕ ငါ ယံုၾကည္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ မင္းကို မ်က္စိ မွိတ္ၿပီး ဇြတ္ေခၚ လိုက္ရတာ။"

"ကဲ …. သြားေတာ့၊ မင္း မိသားစုေတြ မင္းကို ေမွ်ာ္ေန ၾကလိမ့္မယ္၊ မင္း ငါ့ကို ေျပာစရာ ရွိေသးရင္ ျပန္ အဆင္းမွာ ေျပာ၊ ငါ ဒီက ေစာင့္ေနမယ္"

လွေအာင္က စကားရွည္ႀကီး ေျပာၿပီး စာေရးသူအား ႏွင္လႊတ္ လိုက္သည္။ စာေရးသူက မိသားစုမ်ား စိတ္ပူ ေနမည္ကို စိုးသည္က တေၾကာင္း၊ လွေအာင္ ေစာင့္ေနဦးမည္ ဆိုသည္က တေၾကာင္း တို႕ေၾကာင့္ လွေအာင္အား ေမးလိုသည့္ အခ်က္အလက္ မ်ားကို အျပန္မွ ေမးမည္ဟု စိတ္ကူးၿပီး ရင္ျပင္ေပၚသို႕ တက္လာ ခဲ့သည္။ ဘုရား ဖူးၿပီး ျပန္ဆင္း လာေသာ အခါ လွေအာင္အား အရိပ္အေယာင္ မွ်ပင္ မေတြ႕ရ ေတာ့ေပ။

ေၾသာ္ … ေနာင္တ ဆိုသည္မွာ အလကား ဆိုေပမယ့္ ….

လွေအာင္၏ ေနာင္တ ကိုမူ လွေအာင္ကေလးမ်ား အတြက္ 'ပတၲျမား' ျဖစ္ပါ ေစသား ….။

ေခ်ာင္းဆံု အုန္းသြင္
စပယ္ဦး ျမန္မာ ဝတၪဳတို မဂၢဇင္း
၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ။ စာအုပ္ အမွတ္ (၅၆)
===========================
စပယ္ဦး စာေပ ျဖန္႕ခ်ီေရးက ၂ဝဝ၅ ခု၊ စက္တင္ဘာ လမွာ ပထမ အႀကိမ္ ထုတ္ေဝ ျဖန္႕ခ်ီ ခဲ့တဲ့ စပယ္ဦး စာတည္း အဖြဲ႕ဝင္ တဦး စီစဥ္တဲ့ 'စပယ္ဦး လက္ေ႟ြးစင္ ျမန္မာ ဝတၳဳတိုမ်ား (၄)' က ေခ်ာင္းဆံု အုန္းသြင္ရဲ႕ "ေနာင္တ ဆိုသည္မွာ ပတၲျမား" ကို ျပန္လည္ ကူးယူ ေဖာ္ျပ လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

Read More......

Burmese Authorities Crack Down on Human Trafficking

By Saw Yan Naing
June 25, 2007

Email Article Print Article

A Burmese man was arrested for human trafficking o­n Sunday involving 200 Burmese migrant workers as part of the government’s anti-human trafficking operation in Kawthaung in southern Burma opposite Thailand’s Ranong Province.

The man was identified as Kyaw Win. No other details were available.

The crackdown, led by Brig-Gen Zaw Thein Myint of Military Operation Command, began last weekend with the cooperation of local police, Maung Tu, a resident in Kawthaung. told The Irrawaddy.

“The crackdown is still going o­n," he said. "The order came from Naypyitaw [Burma’s new capital]. They cracked down o­n the local resort and hotel as well.

“They [200 Burmese migrant workers] planned to leave from Kawthaung in early morning, but they were arrested when troops raided the resorts and hotels last night.” Maung Tu said that around 500 Burmese migrant workers cross the border everyday from Kawthaung to Thailand’s Ranong Province. Due to the crackdown, boat and ferry crossings have slowed, according to local sources.

Another Ranong resident said, “The [Burmese] government has lunched anti-trafficking campaigns yearly, but they're not really effective.” However, he said, “If they continue their crackdowns like this in the future, it would be effective. But we need to wait and see.”

The Burmese government has launched yearly anti-human trafficking crackdowns in Kawthaung since 2005. More than 400 people involved in human trafficking in Burma have been arrested, according to reports.

A US State Department report, “Trafficking in Persons," released o­n June 13 said the military government has not done enough to stop the flow of human trafficking, particularly of women and children.

The report said an increasing number of ethnic Burmese girls and women have been leaving Burma in hope of finding work. Children also have been trafficked to neighboring countries for sexual exploitation, forced labor and as indentured street beggars, according to the report.

In addition, Malaysian authorities o­n Sunday found two Burmese women in the trunk of a car at a northern Malaysian border checkpoint. The driver of the car, a Thai police officer, was arrested, the Bangkok Post, an English language newspaper, reported o­n Monday.

The International Labor Organization's deputy regional director, Guy Thijs, recently told The Nation newspaper in Bangkok that many child workers are trapped in Thailand by human traffickers.

In December, Border patrol police in Tak found 41 Burmese men and women in the tank of an oil transport trailer without fresh air as they were being transported from Mae Sot to Bangkok.

Last year, about 740000 migrant workers from Burma registered with the Department of Employment in Thailand. Many more Burmese migrants are working illegally. About 70,000 Laotian and Cambodian migrant workers in Thailand are now registered with Thai authorities. An estimated 1 million Burmese migrant workers are working in Thailand.

Read More......

လက္ကိုင္ဖုန္းထုတ္လုပ္ေတာ့မယ့္ Google

အင္တာနက္ Search Engine တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Google ဟာ ကိုယ္ပိုင္ Mobile Phone တီထြင္ထုတ္လုပ္ေတာ့မယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဥေရာပတိုက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတို႔ကလာတဲ့ သတင္းေတြအရ အဲဒီ Mobile Phone ဟာ အင္တာနက္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားၿပီး ျမင္ကြင္းက်ယ္က်ယ္ျပကြက္မွာ ေရာင္စံုၾကည့္ ႏိုင္တဲ့ ဒီဇိုင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ စရိတ္စကနည္းနည္းနဲ႔ ထုတ္လုပ္သြားမွာျဖစ္ေၾကာင္း သိရတယ္။ Google ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးကေတာ့ ဒီလိုဖုန္းမ်ိဳး ထုတ္လုပ္ဖို႔ စူးစမ္းေနဆဲပါလို႔ ဆိုပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္လေလာက္က Apple ကုမၯဏီရဲ႕ iPhone ကို လက္ကိုင္ဖုန္းဝါသနာအိုးေတြ သေဘာက်စြဲမက္ေနၾကရာက အခုခါ Google က စရိတ္စကနည္းနည္းနဲ႔ ထုတ္ေတာ့မယ့္ Mobile Phone ကို အာရံုစိုက္လာၾကပါတယ္။

Bangkok Post/Today Magazine

Read More......

Global interest rates are clearly on the rise

Thursday, June 21, 2007
[[Ref : Thailand outlook]]
Global interest rates: where to now?

BRIAN HOEGEE

Global interest rates are clearly on the rise. The move in the US 10-year treasuries over the past months is starting to grab headlines, spook investors and most importantly, confirm that rates are on the rise.

Numerous central banks including those in the UK, EU and Australia have increased interest rates. Just six months ago, investors were banking on a Fed cut. Now the big question is, will chairman Ben Bernanke actually raise rates and if so, when?

Thailand, on the other hand, is coping with its own domestic problems such as lacklustre GDP growth, excess liquidity, low consumer confidence, political turmoil and occasional spurts of inflation. These factors, along with questionable leadership, have driven away foreign investment and depressed corporate earnings, contributed to poor performance by SET Index.

The Bank of Thailand (BoT) finally realised it needed to cut interest rates. Unfortunately, the damage was already done. The sad thing for investors is that this policy blunder caused investors to miss out on one of the biggest bull markets in Asian history.

Interest rates globally used to rise and fall in tandem, giving investors little opportunity to diversify their risk. What we see now, however, is a totally different dynamic with some central bankers increasing rates (Europe, Australia etc.) while others (Thailand, Indonesia and Brazil) are decreasing. Each country now stands on its own two feet independently.

Thailand is a classic example proving the point that the Fed isn't the only central bank that we should be paying attention to.

Taking a look at global interest rates. There is a huge disparity between interest rates and central bank policies.

The range varies from 0.5% in Japan to 5.25% in the United States, 8.5% in Indonesia, all the way up to 17.25% in Turkey. Thailand, of course, is currently at 3.5% and many expect the BoT to cut rates further. Clearly, central bankers have a much more difficult job than they did in the 1980s or '90s. Maximum growth with low inflation guides current policy.

Due to the rise in commodities, housing prices and consumer items (primarily food), central bankers must now seek to tame inflation first, then worry about growth.

European interest rates are at six-year highs and are forecast to rise further in the next six months. US rates have gone from 1% in 2004 to 5.25% currently. US and European growth has been above average, but inflation has been the main concern.

But are higher interest rates really such a terrible thing? Not at all. The mere fact that interest rates are rising indicates central bankers are trying to cool the economy. In fact, since 2004 the Fed has increased rates by 425 basis points - at the same time the Dow Jones has gone up by around 90%. Stronger economic growth leads to buoyant corporate earnings translating into higher stock prices.

When things get a bit too hot, central bankers naturally step in to cool things down. As for Thailand, the recent cuts by the central bank will start to show benefits in the fourth quarter of of 2007 and well into 2008. Expect a V-shaped recovery in corporate earnings with stock prices moving ahead as fund managers and investors buy stocks ahead of earnings upgrades.

On the other hand, most sceptics will say that higher interest rates will inflict pain on private-equity houses, force housing prices to retreat and most of all cause the China bubble to burst. As stated in previous columns, the only investors or strategists calling this a bubble are the ones who sold already or are not invested. Some are saying that the move of 50 basis points in the US 10-year bill will force private-equity houses to reconsider new investments due to higher costs of funding.I liken private-equity transactions to the high-end housing market - those at the top end in New York or Beverly Hills are selling just fine and will continue to sell in this environment. Bond bears will also tell you that interest rates are at their lowest level in 50 years. In the mid-1980s, rates were around 13% globally; in 2003, that number was just 3%. If rates do go back to 10% or more globally, there will be financial ruin for many.

Whether your view is one of bond bull or bear, hedging your interest-rate risk is no easy task. Products such as contract-for-differences, which provide access to global bond markets, are the most efficient and cost-effective way to access them.

Brian Hoegee is Managing Director, Asia, of Global Trader, a leading London-based derivatives provider registered with the Thai SEC. Contact him in Bangkok at 02 625 3120 or visit http://www.gt247.com.

Read More......

Seaweed Aquaculture

Myanmar News: ႓မိတ္က႗န္းစုေရဴပင္အတၾင္း ဴပည္ပမႀ ေရေမႀာ္မဵႂိးစိတ္ကို စီးပၾားဴဖစ္စိုက္ပဵႂိးထုတ္လုပ္လာႎိုင္(Ref : Weekly Eleven Journal)



႓မိတ္က႗န္းစုေရဴပင္အတၾင္း ဴပည္ပမႀ ေရေမႀာ္မဵႂိးစိတ္ကို စီးပၾား ဴဖစ္စုိက္ပဵႂိးထုတ္လုပ္လာႎိုင္ေန႓ပီ ဴဖစ္၍ ေဒသခံလုပ္ငန္းရႀင္မဵားအေန ဴဖင့္ေရဴပင္အတၾင္းစီးပၾားဴဖစ္

စိုက္ပဵႂိး ေရးလုပ္ငန္းမဵားလုပ္ကိုင္ႎုိင္ရန္ အလားအလာေကာင္းမဵား ရိႀေန ေဳကာင္းသိရသည္။ မူလနာမည္ဴဖစ္ေသာEucheuma alvarezii Doty (ယူခီယိုးမား)ေရေမႀာ္ ပင္အမဵႂိးအစားမဵားကို ႓မိတ္က႗န္းစု ေရဴပင္ရိႀ ဒံုးက႗န္း၊ ဝၝးက႗န္း၊ က႗န္း ေမၾႛယာ၊ ရႀားေအာ္၊ ကာဒက္႒ကီး၊ ဒံုး ပုလဲေအာင္အနီး ေရဴပင္မဵားတၾင္ လာေရာက္စမ္းသပ္စိုက္ပဵႂိးခဲ့ရာ႒ကီး ထၾားႎႁန္းလဵင္ဴမန္႓ပီးအရည္အေသၾး ေကာင္းမၾန္ေဳကာင္းေတၾႛရသဴဖင့္ ႎိုင္ငံဴခားကုမၯဏီမဵားမႀ လာေရာက္ စိုက္ပဵႂိးလဵက္ရိႀေဳကာင္းသိရသည္။ ယင္းမဵႂိးစိတ္ကိုဂဵပန္ႎိုင္ငံမႀ ယူ ေဆာင္ခဲ့ဴခင္းဴဖစ္သည္။ ""႓မိတ္က႗န္းစုေရဴပင္မႀာက လို အပ္တဲ့ဆားငန္ႎႁန္း အဴပည့္ရိႀပၝ တယ္။ ေရေမႀာ္မဵႂိးစိတ္စိုက္ပဵႂိးဖိုႛ အ ေကာင္းဆံုးေနရာလိုႛ ထင္ပၝတယ္။ အခုဆိုရင္ ေဒသခံလုပ္ငန္း ရႀင္ေတၾ လည္း ေရေမႀာ္မဵႂိးစိတ္ကိုစိုက္ပဵႂိးဖိုႛ စိတ္ဝင္စား လုပ္ေဆာင္လာေနဳက ႓ပီ"" ဟုေဒသခံေလ့လာသူတစ္ဦးက ေဴပာဳကားခဲ့သည္။ ေရေပၞ႒ကိႂးတန္းမဵားတၾင္ ဂ ရမ္၁၅၀အေလးခဵိန္ရိႀ ပင္လယ္ေရ ေမႀာ္မဵႂိးကိုင္းမဵားကို ခဵည္ေႎႀာင္စိုက္ ပဵႂိးခဲ့ရာတစ္လဳကာ႓ပီးေနာက္ ၁ဒသမ၅ မႀ၂ဒသမ၀ကီလိုဂရမ္ အ ထိ႒ကီးထၾားလာေဳကာင္း သိရသည္။ ဖိလစ္ပိုင္ႎိုင္ငံ၊ မေလးရႀားအေရႀႚ ပိုင္းဴပည္နယ္(ဆာဗား)ႎႀင့္ အင္ဒို နီးရႀားႎိုင္ငံမဵားရိႀ ကမ္းေဴခေရဴပင္ မဵားသည္ေရေမႀာ္မဵႂိးစိတ္၏ မူရင္း ေဒသမဵားဴဖစ္ေဳကာင္းသိရိႀရသည္။ အရၾယ္အစား႒ကီးမားေသာအသံုးဝင္ ပင္လယ္ေရ ေမႀာ္မဵႂိးဴဖစ္႓ပီး Kappa carageonin ေခၞ အရည္အေသၾးဴမင့္ Phycocolloid ကိုထုတ္ယူရန္ထိုႎိုင္ငံ မဵားတၾင္အမဵားအဴပား စိုက္ပဵႂိး ထုတ္လုပ္ကာစီးပၾားဴဖစ္ လဵက္ရိႀ ေဳကာင္းသိရသည္။ ပင္လယ္ေရေမႀာ္ ပင္ကိုတိုက္ရိုက္စားသံုးဴခင္း၊ လက္ သုပ္စားဴခင္းမဵား ဴပႂလုပ္ႎုိင္သလို Iodine ဴဖည့္ဆည္းေပးႎိုင္ဴခင္း၊ လည္ပင္း႒ကီးေရာဂၝေပဵာက္ကင္း ႎိုင္ဴခင္း၊ အရည္အေသၾးဴမင့္မားေသာ Carragenan ကိုထုတ္ယူရန္ အဆိုပၝ ေရေမႀာ္မဵားကို စိုက္ပဵႂိးဴခင္းဴဖစ္ ေဳကာင္းသိရသည္။ Carrageenan ဆိုသည္မႀာ Stach (ေကာ္)ကဲ့သုိႛေသာ Gel ၀တၫႂပစၤည္း ဴဖစ္ေဳကာင္းသိရသည္။ အစားအစာ ထုတ္လုပ္ဴခင္း၊ ေဆးဝၝးပစၤည္းမဵား ထုတ္လုပ္ရာတၾင္ ေစးပစ္ပစၤည္းအ ဴဖစ္အသံုးဴပႂ႓ပီး အလႀကုန္ပစၤည္း မဵားထုတ္လုပ္ရာတၾင္လည္း အသံုး ဴပႂႎုိင္ေဳကာင္းသိရသည္။ ထိုေရေမႀာ္မဵႂိးကို ဴမန္မာ့ေရဴပင္ တၾင္လံုး၀မေတၾႚရိႀခဲ့ဳကဘဲ၁၉၆၀ ဴပည့္ ႎႀစ္ခန္ႛကဖိလစ္ပိုင္ႎိုင္ငံ၌ စတင္စမ္း သပ္စိုက္ပဵႂိးခဲ့႓ပီး ၁၉၇၁ ခုႎႀစ္တၾင္ စီးပၾားဴဖစ္ထုတ္လုပ္မႁ အဆင့္ေရာက္ ခဲ့ေဳကာင္းသိရသည္။ ထိုစီးပၾားဴဖစ္ စိုက္ပဵႂိးဴခင္းမဵားသည္ ဖိလစ္ပိုင္ ေတာင္ပိုင္းမႀတစ္ဆင့္ မေလးရႀား၊ အင္ဒိုနီးရႀား၊ ဗီယက္နမ္၊ တရုတ္ ေတာင္ပိုင္း၊ ဟာဝိုင္အီ၊ ဖူဂဵီ၊ အာဖရိ ကအေရႀႚပိုင္းတိုႛသုိႛ ေရာက္ရိႀသၾားခဲ့ ႓ပီး ဂဵပန္ႎိုင္ငံ Sua Marine Bio Logical Institute မႀတစ္ဆင့္ ဴမန္မာ့ေရဴပင္ သုိႛ ယခုအခၝခဲၾယူစိုက္ပဵႂိးေနႎိုင္႓ပီ ဴဖစ္ေဳကာင္းသိရသည္။ ယခုလက္ရိႀ ႓မိတ္က႗န္းစုေရဴပင္တၾင္MSC (ကိုရီး ယား)ႎႀင့္ AIM (ဴမန္မာ)ကုမၯဏီမဵား မႀ စိုက္ပဵႂိးလဵက္ရိႀေန႓ပီး MSC မႀငၝး ဟက္တာ၊ AIM မႀတစ္ဟက္တာစိုက္ ပဵႂိးထားကာ ေရၿစည္အုန္းမႀလည္း ဇာဒက္႒ကီးက႗န္းတၾင္ ငၝးဟက္တာ စိုက္ပဵႂိးထားေဳကာင္းသိရသည္။ ေရ ေမႀာ္ပင္မဵားမႀာစုိက္ပဵႂိး႓ပီးစမႀ တစ္လ ခဲၾဳကာတၾင္ရိတ္သိမ္းႎိုင္႓ပီး တိုင္စိုက္ ႒ကိႂးတန္းနည္း၊ ေရေပၞ႒ကိႂးတန္း နည္း၊ ပလတ္စတစ္ေရပုလင္းသံု ေရ ေပၞ႒ကိႂးတန္းနည္း၊ တိုင္စိုက္႒ကိႂး တန္းေဖာင္ဖဲၾႚနည္း၊ ေရေပၞေဖာင္ဖဲၾႚ နည္းမဵားဴဖင့္စိုက္ပဵႂိးႎုိင္ေဳကာင္း သိ ရသည္။ ေရေမႀာ္ကိုတစ္ႎႀစ္ပတ္လံုး စိုက္ပဵႂိးႎုိင္႓ပီးလက္ရိႀ ကမၲာ့ေဈး ကၾက္တၾင္ ေရေမႀာ္အေဴခာက္တစ္ တန္လ႖င္ အေမရိကန္ေဒၞလာ ၆၅၀ ခန္ႛေဈးရိႀသည္။ ေရေပၞေဖာင္ဖဲၾႚ နည္းဴဖင့္စိုက္ပဵႂိးလ႖င္ မဵႂိးကိုင္းအေရ အတၾက္ႎႀစ္ေသာင္းမႀ သံုးေသာင္း ထည့္စိုက္ႎိုင္႓ပီးတစ္ႎႀစ္အတၾင္း ေရ ေမႀာ္ကုန္ဳကမ္းအေဴခာက္၁၀ တန္မႀ ၁၂တန္အထိထၾက္ႎိုင္ေဳကာင္း သိရ သည္။ ေဇာ္မိုးဦး (႓မိတ္)

Read More......

Lobster Export through Kawthaung from Myeik areas

Read More......

Ranong Sapanpla Fire

A fire at Ranong Sapanpla Block on May 31 Evening. The building is next to Ranong - Kawthaung Jettey and the fire burned almost all apartments at that block.

The fire started quickly and burned rapidly that local firefighters are able to save nothing much when they arrived the scene. since the building is old(said 30 years ago.), combined with evening time, shop owners(mostly all of them are shops, some no residences off time) went out, and unluckily no rains (though always rain in that kind of months but not that evening.)

People said that one Burmese housemaid died by fire(though the police denied).

[[ Photo taken on June 1 2007, 6-7 am in the morning, a night after the fire]]

Read More......

USB Refrigerator

ตู้เย็นยูเอสบี
โดย ผู้จัดการออนไลน์
18 มิถุนายน 2550 10:05 น.

ตู้เย็นขนาดจิ๋วที่ใช้ไฟจากพอร์ตยูเอสบี ที่ทำให้คุณไม่ต้องลุกไปจากคอมพิวเตอร์เวลาหิวน้ำ สามารแช่น้ำได้ 1 กระป๋อง มีไฟLEDในตัว โดยมีอุณหภูมิอยู่ที่ประมาณ 8.5 องศาเซลเซียส หลังจากเริ่มใช้งาน 5 นาที ทั้งนี้ตู้เย็นยูเอสบีนี้ไม่ต้องใช้แบตเตอรี่ภายนอกแต่อย่างใด ด้วยขนาดประมาณ 19.4x9x9 เซนติเมตร น้ำหนัก 362กรัม สนนราคาอยู่ที่ 33 เหรียญ

Said that - This cool small refrigerator can store 1 can and can lower down its temperature to 8.5 degree celcius within 5 minutes after connecting power source from USB port. Price : 33 USD

Read More......

Idea Why People go Offshore Company

Why Incorporate an Offshore Tax Haven Company?

An Offshore, International Company is commonly set up in a tax haven like the British Virgin Islands, Bahamas, and Caymans Islands etc, where there are no corporate or personal income taxes, capital gains taxes, reporting requirements, or restrictions on company employment policies.

As the "world" becomes global, fewer businesses are local and many corporations are increasing going internationalization. Corporate structuring and planning have achieved higher levels of complexity than ever before while the need for anonymity remains strong. Corporation must keep pace and be constantly on the look out for new ways to profit. One way is to have a clear understanding of the characteristics offshore foreign corporations and how they may be put to advantageous use.

Offshore Companies are only applicable if you are doing business overseas and not in the country where you're offshore was incorporated. All income derived in and from the incorporated country is normally taxable. e.g. An offshore incorporation in Bahamas, doing business in Bahamas will require to pay taxes in Bahamas, where else, if the business was done in USA or Hong Kong, all profit are not taxable.

Singapore and Hong Kong although not typically regarded as tax haven, has a favorable tax regime which effectively means that correctly structured, managed and administered these companies can be utilized for offshore business and international business without paying tax in Singapore or Hong Kong provided that any profits arising are not made in the respective country (non resident company) and the earned money can be reemitted back.

For Singapore Based Tax Residence Companies

“If you have offshore investments or businesses, it is possible to manage your affairs in a tax-efficient manner with the use of an offshore company. By ensuring that all directors’ meetings are held outside Singapore and with the company registered with the agents in the offshore jurisdictions, the tax on income arising from offshore investments and businesses could be deferred indefinitely, if not avoided altogether.”

This type of tax regulation is known as "territorial taxation". With the strict rule in place for prevention of money laundering and terrorist financing, opening bank account for other tax haven jurisdictions can be difficult. On the contrary, to open a corporate bank account for companies in Singapore or Hong Kong is easier as these companies are more transparent due to the strict compliance control by the government.

What is a Tax Haven?

A tax haven is normally known as a jurisdiction, which actively makes itself available for the avoidance of taxes, which would otherwise be paid in a higher tax jurisdiction. A more correct term to use would be tax mitigation or planning, because there are ways of mitigating taxes without breaking the law, whereas tax avoidance is generally classified as a crime

Is it legal for me to have offshore companies, and bank accounts?

Yes, because most nations encourage international trade and enterprise, there are usually no restrictions on residents doing business or having bank accounts in other countries. Reporting requirements on such accounts however, differ from country to country. Sophisticated and reputable high-net-worth individuals and corporations routinely use offshore investment vehicles worldwide.

Main keys benefits for having your an offshore company

The main reasons to incorporate offshore are:

Asset Protection Protect assets in combination with a Trust, an offshore company can avoid high levels of income, capital and death taxes that would otherwise be payable if the assets were held directly. It can also protect assets from creditors and other interested parties. From competitors, adverse claimants and other parties from whom you wish to keep your business interests private and to secure against future claims such as bankruptcy, judgment creditors and other litigants, etc.;

Confidentiality - Keep business affairs confidential, Offshore Companies offer complete privacy. If the company shares are held by a Trust, the ownership is legally vested in the trustee, thus gaining the potential for even greater tax planning advantages.

Estate Planning - Family and Protective Trusts (possibly as an alternative to a Will) for accumulation of investment income and long-term benefits for beneficiaries on a favorable tax basis (without income, inheritance or capital gains taxes);

Simplify the transfer of assets and properties held in several countries: The sale or probate of properties in different countries can become complex and expensive. If an offshore company collectively holds these, ownership can be transferred by company shares rather than transferring the actual properties owned by the company.

International Tax Planning - Conduct business without corporate taxes: Tax havens, such as British Virgin Islands, allow the formation of International Companies that have no tax or reporting responsibilities. This means you save money not only from the absence of corporate taxes, but also from reduced compliance and other regulatory costs. Reduce payroll and travel expense administration: Allow employment or consultancy fees to accumulate in a low tax area: Offshore corporations can contract the services of professionals to employers resident in high tax locations or politically unstable areas. This allows the fees to accumulate in a low tax jurisdiction.

Conduct business as an international entity: International Companies have the same rights as an individual person and can make investments, buy and sell real estate, trade portfolios of stocks and bonds, and conduct any legal business activities - so long as these are not done in the country of registration. Offshore Companies set up in offshore need not pay social security, withholding tax, or associated expenses of employees working in other foreign countries.

Major savings for companies that have staff working on overseas projects. Minimize tax exposure when dealing with international transactions: An offshore corporation can buy or lease products from one country and then sell or lease them to a company in another country so the profits of the transaction are accumulated in the offshore company where there is no taxation on profits. Maximize profits from intellectual property rights, franchising and licensing: An offshore company can franchise or license intellectual property rights in other foreign countries allowing the profits to accumulate in a tax-free environment.

Protect investments in other foreign countries: International Companies can loan funds to corporations in other foreign countries. Investors may set up, but not directly own, an offshore company that loans funds to a development company set up in another country and charge interest rates that will lower tax obligations and protect the long term ability to repatriate investment funds. This can be especially important when working in countries with strict exchange controls and high tax profiles.

Own or lease ships or pleasure craft: Shipping companies may own or lease ships or pleasure craft and pay no taxes on income derived from the vessels. Registration fees are low and vessels are welcomed in ports worldwide.

Read More......